کنگره سیزدهم حزب کمونیست کارگری در روزهای ۱۱ تا ۱۳ خرداد ۱۴۰۳ (۳۱ مه تا ۲ ژوئن ۲۰۲۴) بصورت حضوری برگزار شد. جلسات و مباحث کنگره علنی بود و مستقیما و بطور زنده از طریق تلویزیون کانال جدید و شبکه‌های اجتماعی پخش میشد. طبق روال همیشگی از احزاب و سازمان‌های سیاسی، رسانه‌ها و فعالین سیاسی با دیدگاه‌‌های سیاسی متفاوت برای حضور در کنگره دعوت شده بودند. کنگره با سرود «برپاخیز برای زن زندگی آزادی» و یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم و جانباختگان انقلاب زن زندگی آزادی شروع شد و سپس حمید تقوایی لیدر حزب در سخنرانی افتتاحیه خود به روند انقلاب زن زندگی آزادی اشاره کرد و گفت انقلاب علیرغم افت و خیزهایش همچنان ادامه دارد. او گفت اینکه مردم اعلام کرده‌اند این صرفا اعتراض نیست بلکه انقلاب است نشانه عزم و اراده مردم برای تغییرات ریشه‌ای و عمیق، و نفس شعار زن زندگی آزدی که بر پرچم این انقلاب نقش بسته نشاندهنده آرمان و مضمون انسانی خواستهای اکثریت قریب باتفاق مردم ایران است. او در پایان این انقلاب را مهمترین تحول در تاریخ معاصر ایران دانست و اظهار امیدواری کرد که کنگره نیز بتواند مهمترین تحول در تاریخ حزب و اپوزیسیون باشد.
بدنبال سخنرانی افتتاحیه، سه چهره زن سرشناس حزب در عرصه جنبش کارگری، زندانیان سیاسی و جنبش رهایی زن، شهلا دانشفر، شیوا محبوبی و شیرین شمس، سخنرانی‌های کوتاهی ایراد کردند.
پس از تصویب آیین نامه کنگره، اصغر کریمی رئیس هیات اجرایی، محسن ابراهیمی رئیس دفتر سیاسی و کیان آذر دبیر سازمان جوانان گزارش خود را ارائه دادند. اصغر کریمی در گزارش خود به فعالیت‌های نظری، سیاسی و میدانی حزب در داخل کشور، خارج کشور و کانال جدید بعنوان کانال ۲۴ ساعته انقلاب پرداخت. او به حضور فعال کادرها و فعالین حزب در عرصه‌های مختلف مبارزه و نقش متحدکننده و سازمانگرانه آنها دوش به دوش طیف وسیع فعالین اشاره کرد و اینکه سال‌ها برای جا انداختن رویکرد اجتماعی کار کرده‌ایم، رویکردی که در طول انقلاب زن زندگی آزادی همه‌جانبه‌تر شد و نقش موثری، هم در میان فعالین انقلاب و هم در تقویت نفوذ حزب در داخل و خارج کشور ایفا کرد. رئیس هیئت اجرایی همچنین اشاره کرد که انقلاب زن زندگی آزادی حقانیت دیدگاه حزب در مورد انقلاب همگانی، زنانه بودن و ضد مذهبی بودن آن را بیش از پیش مورد تاکید قرار داد.
بخش بعدی کنگره به گزارش مسئولین اختصاص داشت که گزارش بیست و سه ارگان و فونکسیون حزب ارائه شد. کمیته سازمانده، کمیته خارج کشور، کمیته کردستان، کمیته آذربایجان، سازمان جوانان کمونیست، تلویزیون کانال جدید، مالی، فعالیت حزب در مدیای اجتماعی و سایت‌ها و مسئولین حزبی در نهادها و کمپینهای اعتراضی در عرصه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، علیه اعدام، پناهندگی، کارگران زندانی، علیه اسلام سیاسی، دفاع از حقوق کودک، همبستگی مردم ایران و افغانستان، دفاع از کولبران و سوختبران و علیه خشونت به زنان در کردستان، هر کدام گزارش عرصه فعالیت خود را به کنگره ارائه کردند. پس از استماع گزارشات، نمایندگان کنگره حول گزارش به بحث پرداختند و نظرات و ارزیابی خود را از عرصه های مختلف فعالیت حزب مطرح کردند. این گزارشات تصویر روشنی از فعالیت همه جانبه حزب در زمینه های مختلف و حضور حزب در اعتراضات مختلف را به نمایش میگذاشت. در هر سه روز زمان معینی نیز به اظهار نظر مهمانان کنگره اختصاص داشت.
در این کنگره علاوه بر نمایندگان و جمعی از اعضای حزب، هیئت‌هایی از حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست، حزب دمکرات کردستان ایران، حزب چپ ایران، حزب کمونیست کارگری چپ عراق، آلترناتیو کمونیستی در عراق، سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان و حزب همبستگی افغانستان حضور داشتند. تعدادی از فعالین سیاسی نیز بعنوان مهمان در کنگره شرکت داشتند. برخی از هیئت‌ها و افرادی که موفق به شرکت در کنگره نشده بودند نیز پیام‌هایی ارسال کرده بودند که در کنگره پخش شد.
در طول کنگره فشرده‌ای از ۳۵ پیام با ۴۹ امضای فردی و گروهی که از فعالین کارگری در نفت و فولاد و هفت‌تپه و دیگر مراکز کارگری، از فعالین حقوق زن، از معلمان و بازنشستگان، از جوانان، خانوادههای دادخواه، کادر درمان، رنگین‌کمانان، زنان خانه‌دار و از سایر اقشار مردم برای کنگره ارسال شده بود، قرائت گردید. متن این پیام‌ها در نشریه انترناسیونال به چاپ رسیده است.
در این کنگره دو قطعنامه و هفت قرار تصویب شد: قطعنامه در مورد تاثیرات انقلاب زن زندگی آزادی و اولویتهای حزب، قطعنامه در مورد جنبش کارگری، قرار در مورد آزادی‌های بی‌قید و شرط سیاسی و مدنی، قرار در مورد برآمد مجدد اعتراضات خیابانی، قرار در مورد در هم شکستن آپارتاید جنسیتی، قرار در مورد سه منشور انقلاب زن زندگی آزادی، قرار در مورد هماهنگی و مبارزه مشترک فعالین و تشکل‌های دست‌اندرکار در انقلاب زن زندگی آزادی، قرار در مورد جنگ غزه و قرار در مورد سرپیچی از قوانین و هنجارهای ضد انسانی حکومت. بدلیل ضیق وقت بررسی دو قرار در مورد «چپ، راست و مساله رهبری انقلاب» و «جنبش‌های تعیین کننده در روند انقلاب» به کمیته مرکزی منتخب کنگره احاله شد.
در فاصله بین دستور جلسات، چندین بیانیه و پیام خطاب به بخش‌های مختلف مردم قرائت شد: بیانیه کنگره، پیام‌های کنگره به زنان ایران، به کارگران، بازنشستگان، خانوادههای دادخواه، دانشجویان، زندانیان سیاسی و خانوادههای آنها، پیام به مردم جهان به فارسی و انگلیسی، پیام به زنان مبارز افغانستان، پیام به مردم بلوچستان، بیانیه در مورد جنبش علیه اعدام در ایران و بیانیه‌ای تحت عنوان انقلاب صنعتی چهارم و چشم‌انداز سوسیالیسم.
در مبحث انتخابات شصت و یک نفر به عضویت کمیته مرکزی انتخاب شدند: داود آرام، طه آزادی، پیام آذر، کیان آذر، مسعود آذرنوش، سیاوش آذری، بهنام ابراهیم‌زاده، محسن ابراهیمی، عبدالله اسدی، سیامک بهاری، سیما بهاری، شهاب بهرامی، فاتح بهرامی، مینا بهروزی، آذر پویا، پریسا پوینده، حمید تقوایی، امیر توکلی، کیوان جاوید، جلیل جلیلی، طه حسینی، بهمن خانی، سهیلا دالوند، شهلا دانشفر، میترا دانشی، پتی دبونیتاس، میلاد رابعی، میلاد رسایی منش، هرمز رها، سیامک زارع، بهرام سروش، هوشیار سروش، سلیمان سیگارچی، کریم شامحمدی، محمد شکوهی، سودابه شکیب، شیرین شمس، مصطفی صابر، سوسن صابری، تهمینه صادقی، حسن صالحی، کیا صبری، میثم عتیق، جمیل فرزان، ناصر کشکولی، محمدامین کمانگر، اصغر کریمی، خلیل کیوان، عبدل گلپریان، عباس ماندگار، شیوا محبوبی، نوید محمدی، سیاوش مدرسی، عظیم مطور، جمیله میرکی، سارا نخعی، نسان نودینیان، سمیر نوری، کاظم نیکخواه، عطیه نیک‌نفس و بابک یزدی.
حمید تقوائی در سخنرانی اختتامیه خود بر عزم حزب برای رفع موانع بر سر راه پیشروی‌های انقلاب تاکید کرد و گفت مصوبات و مباحث کنگره مبنای تلاش پیگیرانه‌تر و همه جانبه‌تر حزب در جهت تعمیق و گسترش هر چه بیشتر انقلاب زن زندگی آزادی خواهد بود. کنگره با پخش سرود انترناسیونال در فضائی گرم و پرشور به کار خود پایان داد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۸ خرداد ۱۴۰۳، ۷ ژوئن ۲۰۲۴
ببینم این ۶۱ نفر که فرمودید ، اعضای کمیته مرکزی هستند یا کسانی که در این کنگره حضور داشته اند و همینطور آنهایی که پیام فرستاده اند ؟! خب باز هم خیلی میشه !
” قرار در مورد آزادی‌های بی‌قید و شرط سیاسی و مدنی، ” از مقاله )
یکی از شعارھای کمونیستهای توبه کار که مد روز است شعار معروف” آزادی‌های بی قید و شرط ” سیاسی است . انها آزادی‌های بی قید و شرط سیاسی را از طبقه حاکمه برای زحمتکشان نمی طلبند، بلکه از کمونیستها میخواھند که آزادی های بی قید و شرط را برای بورژواھا به رسمیت بشناسند، برای تاثیر نظریات سوسیال دموکراتیک اصلاح طلبانه خویش به ابزار تهمت، ارعاب توسل جسته و کمونیستهای انقلابی را که برای انقلاب اجتماعی و نه اصلاحات پیش پا افتاده مبارزه میکنند به دیکتاتوری،ضد دموکرات، سنتی ، عقب مانده و… منتسب می نماین.آنها به این ھم قناعت نمیکنند و تلاش دارند در درون سازمانها و احزاب کمونیستی اصول من در آوردی بنام اصل ”آزادی افکار” و “تبلیغ نظریات مخالف”، “برسمیت شناختن حقوق اقلیت”را تبلیغ کنند، آنها خود را “نوین”و دیگران را ” کهنه پرست و دگماتیک” جلوه میدھند و از الفاظ دھان پر کن و بی محتوی که مورد پسند بورژوازی است استفاده می کنند..
..گوئی احزاب کمونیستی برای آن بوجود می آیند که بجای تبلیغ نظریات کمونیستی حامی و مبلغ نظریات ضد کمونیستی باشند. البته این نظریات به ظاھر ”نوین” جدید نیست. این بحث حداقل از زمان برنشتین در جنبش کمونیستی و در زمان خود در جنبش سوسیال دموکراسی وجود داشته و ھر بار به علت شرایط مادی و طبقاتی جامعه سربلند می کند. لنین بارھا این نظریات ضد کمونیستی و ضد دموکراتیک را افشاء کرد ولی بورژوازی روی ضعف حافظه تاریخی کارگران حساب می کند. این عده مبارزه درون و بیرون حزبی، عرصه ھای گوناگون مبارزه را تحت تاثیر افکار بورژوائی مخلوط می کنند. از سینه سپر کرده آنها که خود را ”نوین ”، ”دموکرات” و ”آزادیخواه” جلوه می دھند نباید ترسید. پهلوان پنبه ھایی بیش نیستند که تصمیم به عقب نشینی ”آبرومندانه ” برای سرنگون شدن بھ منجلاب لیبرالیسم را گرفته اند. یک عقب نشینی غیر صمیمانه با انتساب اتهام به دیگران..
از مینا تاحدی چرا نام برده نشد؟
درباره خطر جنگ جهانی چه باید کرد؟
من حزب کمونیست کارگری به رهبری حمید تقوایی را دوست دارم
این دوستان بسیار خودشیفته ومتوهم تشریف دارند.فکرمیکنند که واقعا “حزب” “کمونیست” “کارگری”هستند.درچند سال اخیر بخاطر مواضع راستی که داشته اند بسیاری ازدوستان سابق ازآنهاجدا شده اند(مینااحدی؛خانم رمضانعلی؛اسنگرا ن؛علی جوادی؛احمدی…)؛بجای آنکه با سایرسازمانهای چپ رادیکال برنامه مشترک بگذارند بیشتردنباله روطالبان سلطنت هستند.هرچند ازطرف آنان نیز در تظاهراتها رانده وتحقیرمیشوند(ادعانیست؛مشاهده شده.۵ نفربوده وبا۱۰پرچم وبزرگنمایی قاطی راستها میشوند.توجیه:نجس نمیشویم) تقوایی اعتراضات مردم به تقلب حکومت درسال ۸۸واعتراضات سال۹۲اقوام بختیاری در۴-۳استان به پخش فیلم سرزمین کهن در تلویزیون را هم انقلاب ارزیابی کرده وصحبت از”انقلاب مداوم”میکردند.خیزش انقلابی۱۴۰۱را هم انقلاب نامیده ویادمان است که “مرگ برستمگر چه شاه باشه چه رهبر”سال۹۶و۱۴۰۱را چپروی دانسته وطرفدار”اپوزیسیون؛اپوزیسیون نشویم”هستند وحالاهم “کنفدراسیون کار”؟
کمونیستها هرگز به مردم دروغ نمی گویند وقتی دروغ می گویند یعنی شایسته ی نمایندگی مردم نیستند کیان آذر هنوز نفهمیده که چه کسانی سازماندهی می کنند بعد ادعای رهبری این انقلاب را دارید ؟ ما با این نوع شارلاتان بازی ها آشنا هستیم شما کمونیست نیستید چون هنوز نقش سازماندهی توده ای را نمی فهمید و نفهمیده اید که احزاب کارگری و کمونیستی در ارتقای تشکلات توده ای ساخته و سازماندهی می شوند جمهوری اسلامی بارها اعتراف کرده که این انقلاب توسط هیچ گروهی سازماندهی نمی شود پس سعی نکنید خودتان را صدای ما بدانید وقتی کنگره ی حزب شما فرودگاه لیبرالها راستهای سلطنت طلب است و دعوت از آنها یعنی شما اعتقاد به این حکم که طبقه ی کارگر تنها طبقه ی تا به اخر انقلابی ندارید دیگر طبقات و اقشار باید دنباله رو شوند(زیرا اهداف انقلاب سوسیالیستی انسانی ست و آنها نیز منافعشان تامین می شود ) نه از آنها دعوت به همکاری شود. ابراهیمی نشان می دهد که به منشور حداقلی و زن زندگی آزادی اعتقاد ندارد فقط دنبال قرارهای فرقه ای حزبی خود