هی همتبارِ تنها ماندهٔ من
زودا
هفت دریا
به دیدنت می‌آیند.
ما
تو را
در تاریکی
تنها نخواهیم گذاشت عموزاده!
هی عموزادهٔ عصیان‌ها!
زودا
زنده به خیمهٔ انار و آینه
بازخواهی گشت.
فعلاً ترانهٔ بعدیِ هفت دریا را
پنهان و در پرده
مرور کن!
قرارِ ما
زمزمهٔ بی‌پایانِ زندگی‌ست،
حتی بر مزارِ ممنوعهٔ مردگان.
