چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ مصادف با اوّلِ ماهِ مه، روز همبستگی و جشن جهانی کارگر، مراسمی به مناسبت یادبود رفیق پرویز بابایی از ساعت ۵ عصر در تهران، تالار پذیرایی سپهر واقع در خیابان شهید دادمان، خیابان درختی تدارک شده بود که به رغمِ حضور جمع کثیری از مهمانان و اعضای کانون نویسندگان ایران، نیروهای امنیّتی رژیم در اوجِ وحشت و حقارت و بدونِ ارایه حکمِ قضایی از ابتدا مانعِ اجرای این مراسم شدند.
متاسفانه مذاکراتِ مجریان مراسم با آنان تا ساعت ۶ به نتیجه‌ای نرسید و رضا عابد، شاعر و منتقدِ ادبی عضوِ کانون نویسندگان ایران در ساعت ۶ در پشت تریبون در توضیحی کوتاه اعلام کرد: «اجازه برگزاری مراسم داده نشده، امیدواریم در شرایطی مناسب بتوانیم مجلس بزرگداشت درخوری را برای پرویز بابایی برگزار کنیم.»
حاضرین پس از توضیح ایشان به نشانۀ اعتراض بپاخاستند و به مدت ۱۰ دقیقه با کف‌زدنِ متوالی خشمِ خود را نسبت به این رفتارِ غیرقانونی و سرکوبگرانۀ نهادهای امنیتی ابراز داشتند و پس از گرفتن چند عکس یادگاری جمعی، به تدریج سالن را ترک کردند.
رفیق پرویز بابایی، نویسنده، مترجم و از مبارزانِ پیش کسوت جنبشِ چپ که در ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ به ابدیّت پیوست و ۲۰ فروردین نیز پیکرش در بهشت سکینۀ کرج به خاک سپرده شد.
پویندگان راه آزادی و سوسیالیسم
