مقدمه:
هفنه نامه ” کوریه انترناسیونال” در آخرین شماره خود به تاریخ ۶-۱۲ ژوئیه ۲۰۲۳ اظهارنظرهای بسیار انتقادی مطبوعات اروپائی نسبت به قتاپل جوان هفده ساله فرانسوی – الجزایری را منتشر کرده و خلاصه ای از آن را در یک مقاله آورده است.
این ترجمه آن مقاله هست.
بخشی از مطبوعات خارجی مینویسند که مرگ ناهل، که توسط تیراندازی یک افسر پلیس کشته شد و واکنش های پس از آن نشانه احتیاج به اصلاحات ضروری پلیس در فرانسه است.
واشنگتنپست مینویسد: در حومههای فرانسه و محلههای کارگری، «خشم همیشه محسوس است و سریع فوران میکند». “اغلب، و به حق، این پلیس است که هدف قرار می گیرد.»
برای برخی از مطبوعات خارجی، شعله ور شدن [حومه ها] به دنبال مرگ ناهل جائی برای اشتباه نمی گذارد: رابطه اعتماد بین پلیس و بخشی از مردم گسسته شده است. اما این کشف جدیدی نیست. روزنامه هلندی De Volkskrant گزارش میدهد که حومه های فرانسه از دهه ۱۹۸۰ شاهد خشونت پلیس و شورش های واقعی بوده اند.
صدور کیفرخواست علیه پلیس به جرم قتل عمد اعتراضات را آرام نکرد و شبهات مصونیت از مجازات را که مرتباً در این نوع پرونده ها وجود دارد، برطرف ننمود. به خصوص که بازرسی کل پلیس ملی (IGPN)، مسئول تحقیقات، روز دوشنبه ۳ ژوئیه گفت که به گفته او، افسر پلیس فریاد نمی زد “می خواهی یک گلوله بزنم تو سرت” بلکه قبل از شلیک گفته: “دستهایت را پشت سرت بگذار”.
تفسیری که برای توجیه شلیک به ناهل احتمالاً مورد چالش قرار میگیرد، زیرا قبلاً این ویدیو به طور گسترده ای در فضای مجازی پخش شده است. روزنامه ایرلندی تایمز میگوید “شاید تنها یک اصلاح رادیکال و فوری در پلیس این بار حومه فرانسه را آرام کند.”
El Periódico ادامه می دهد چرا که «در ماجرای ناهل، تصور بسیار قوی از «قبلا دیده شده» وجود دارد. اتهامات خشونت آمیز علیه پلیس از سال ۲۰۰۵ کم نبوده و در بسیاری از موارد با سوء ظن به نژادپرستی همراه بوده است.
واشنگتن پست می گوید: «کنترل به صرف رخساره متفاوت” یک واقعیت روزانه برای میلیون ها نفر ازین ساکنان است.
این چنین تقابل دو طرفه ای میان پلیس و حومه شهر کمتر از جانب پلیس مشاهده شده است. چنین است که اتحادیه های “”آلیانس” [دست راستی افراطی] و Unsa [راست سنتی ] در ۱ ژوئیه، دست اندرکاران خشونت را “انبوهی از وحشی ها” و عناصری “زیان بخش” توصیف کردند. بخشی از مردم هم با آنها همراه هستند: دو “صندوق کمک” برای حمایت از خانواده پلیس عامل تیراندازی مرگبار در ۴ ژوئیه بیش از ۱.۵ میلیون یورو جمع آوری کردند.
در گزارشی از Nanterre، هفته نامه هامبورگ Die Zeit بر [نقصان] از میان برداشتن پلیس محلی که در سال ۲۰۰۳ توسط وزیر کشور نیکلا سارکوزی تصمیم آن گرفته شد، تاکید میکند. “بیلل کدیری” یکی از اهالی شهر از این اقدام متاسف است. به گفته وی، اعضای نیروهای امنیتی که اکنون مشغول گشت زنی در محله ها هستند، دیگر شبیه کسانی نیستند که توانسته بودند با ساکنان ارتباط برقرار کنند. «آنها هر جوانی را با نام کوچک می شناختند، این پدر اطمینان میدهد که اگر یکی از آن دسته پلیس ها ناهل را کنترل کرده بود، او هنوز زنده بود. امروز مکاالمات میان آنها کمتر انسانی است، پلیس تهاجمی است.”
مطبوعات خارجی خاطرنشان می کنند که اما اصلاحات پلیس می تواند پیامدهای جدی انتخاباتی داشته باشد. از زمان مرگ ناهل، این موضوع اپوزیسیون بین رئیس جمهور و مارین لوپن را تشدید کرده است. در حالی که امانوئل ماکرون [این تیراندازی] را بعنوان اقدامی “غیرقابل توجیه و غیرقابل توضیح” محکوم کرد، رئیس سابق “اجتماع ملی” این فرد پلیس را از مسئولیت مبرا کرد.
برای Die Zeit، رئیس دولت اکنون خود را در یک “تله سیاسی” می بیند: “او باید نیروی پلیسی را اصلاح کند که به تازگی جان او را نجات داده است. او ناتوان ازین کار است چرا که دولت او بیش از هر زمان دیگری به پلیس مسلح نیاز دارد.”
به نقل از ” کوریه انترناسیونال” – شماره ۱۷۰۵