مردم محلی از نزدیک از تغییرات سریع یخچال های طبیعی آگاه بودند اما هرگز فاجعه ای از این دست را پیش بینی نمی کردند
صعود یکشنبه بر روی مارمولادا، بزرگترین یخچال طبیعی در شمال دولومیت ایتالیا، تنها به منظور گرم کردن فیلیپو باری و دوستانش قبل از یک چالش بزرگتر در آخر هفته بود.
شادی این کوهنورد ۲۷ ساله از حضور در یخچال به حدی بود که برای برادرش سلفی فرستاد. ساعاتی بعد، او، پدر یک فرزند از شهر ونتو در مالو، در میان اولین قربانیانی بود که پس از شکستن توده عظیمی از یخچال طبیعی شناسایی شد و بهمنی از یخ، صخرهها و زبالهها وی را به سمت پایین شیب فرو غلطاند.
لینو ری، رئیس واحد مالو کای، باشگاه کوهنوردان ایتالیایی که باری عضو آن بود، گفت: «او مرد بزرگی بود، خیلی جوان، سرشار از زندگی و اشتیاق به کوهها». ما سفری به مونت روزا، دومین قله مرتفع آلپ بعد از مون بلان داشتیم، که برای این آخر هفته برنامه ریزی شده بود و فیلیپو و دوستانش برای آن آماده می شدند.
باری با یک گروه چهار نفره کوهنوردی به مارمولادا رفته بود. یک نفر در ریزش بهمن مجروح شد و دو نفر دیگر جزو پنج نفر مفقود هستند.
در فاجعهای که کنازی، نزدیکترین شهر به مارمولادا را لرزاند، تاکنون هفت نفر کشته و هشت نفر زخمی شدهاند که حال دو نفر وخیم است. بسیاری از ۲۰۰۰ ساکن این شهر از نزدیک از تغییرات سریع یخچال های طبیعی آگاه بودند اما هرگز فاجعه ای از این نوع را پیش بینی نمی کردند.
پیترو پلانچنشتاین میگوید: «حتی بیان آنچه اتفاق افتاده سخت است.” این افراد در این نزدیکی جان خود را از دست دادند، و این وحشتناک است. یخچال بسیار تغییر کرده است. وقتی بچه بودم، در تابستان روی آن اسکی میکردم، اکنون غیرممکن است.»
مارمولادا که به عنوان ملکه دولومیت ها شناخته می شود، بیش از ۸۰ درصد از حجم خود را در ۷۲ سال گذشته از دست داده است و سرعت عقب نشینی آن در دهه گذشته افزایش یافته است. دانشمندان ایتالیایی در سال ۲۰۲۰ هشدار دادند که این یخچال ممکن است ظرف ۱۵ سال به دلیل گرمایش جهانی ناپدید شود.
امدادگران بامداد سه شنبه جست و جوی افراد مفقود شده را از سر گرفتند، عملیاتی که در ۲۴ ساعت گذشته به دلیل رعد و برق با مشکل مواجه شده است، اگرچه امید برای زنده یافتن آنها کاهش یافته است.
قربانیانی که تاکنون شناسایی شده اند عبارتند از توماسو کارولو، ۴۸ ساله، و پائولو دانی، یک راهنمای آلپ. برخی از اجساد به دلیل متلاشی شدن، تنها از طریق آزمایش DNA قابل شناسایی هستند. آنها به سردخانه موقتی در یک زمین یخ در نزدیکی کنازی منتقل شده اند، جایی که بستگان مفقودان ناامیدانه منتظر اخبار هستند.
همه در یک روز آفتابی عالی به مارمولادا رفته بودند. لوسیا نواک، که در Rifugio Marmolada، پناهگاه کوهستانی و رستوران مشرف به یخچال کار میکند، گفت: «تراس پر از مردم بود.»
حوالی ساعت ۲ بعدازظهر صدایی شنیدم و وقتی سرم را بلند کردم بهمن را دیدم، اما متوجه نشدم چیست. در عرض پنج دقیقه همه چیز تغییر کرد – ما این آفتاب زیبا را داشتیم، اما بعد هوا تاریک و سرد و طوفانی شد. میتوانستم مردم را ببینم که از شیب پایین میآیند، اما بعد دیگر هیچ چیز. بلافاصله با اورژانس تماس گرفتم. من از سال ۲۰۰۳ اینجا کار می کنم و هرگز چیزی شبیه به این ندیده بودم.
مارمولادا از سال ۱۹۰۲ هر سال اندازهگیری میشود و به عنوان «دما سنج طبیعی» تغییرات آب و هوایی در نظر گرفته میشود، اما به گفته آلدینو بوندسان، استاد ژئوفیزیک دانشگاه پادوآ و عضو کمیته یخبندان ایتالیا، هرگز مطالعه دقیقی انجام نشده است. به خطر شکسته شدن آن توجه نشده بود زیرا سقوط هایی از این نوع هرگز ثبت نشده بود.
او گفت یکی از دوستانش روز شنبه به یخچال رفته و از نزدیک منطقه فاجعه عکس گرفته است. Bondesan افزود: «با نگاه کردن به عکسها، شواهدی از شکستگیهای بزرگ مشاهده نمیکنید که حاکی از وضعیت خطرناک آن نسبت به قبل باشد.
کارشناسان معتقدند موج گرمایی که از ماه می ایتالیا را فراگرفته و دمای هوا را برای شروع تابستان به طور غیرمعمولی حتی در کوههای آلپ که معمولاً خنکتر هستند بالا برده، به شکستن قله یخچال و پایین آمدن شدید از شیب با سرعتی که تقریباً ۳۰۰ کیلومتر در ساعت تخمین زده میشود، کمک کرد.
زمستان نیز به طور غیرعادی گرم بود و بارش برف به طور قابل توجهی کمتر از زمستان قبل بود.
کلودیو اسمیراگلیا، یخشناس دانشگاه میلان، میگوید: «معلوم است که اگر هوا بسیار گرم باشد، خطر شکستن قطعات معلق یخچالهای طبیعی بیشتر است. موارد زیادی در مونت بلان وجود داشته است، اما در مونت بلان مناطقی وجود دارد، به ویژه مناطقی که مورد علاقه کوهنوردان است، که نظارت مستمر روی آن ها وجود دارد. بارزترین علامت، گشاد شدن شکاف ها است، اما درک این موضوع همیشه راحت نیست که به عنوان یک خطر در نظر گرفته شده و منطقه مسدود شود. اما این گرمایش یخچالها را در بحران قرار داده است و نیاز به توجه حداکثری دارد.»
ری که بیش از ۳۰ سال سابقه کوهنوردی دارد، شاهد تکامل مارمولادا با سرعت نگران کننده ای بوده است. او گفت: “یخچال قبلاً به سطح بسیار غم انگیزی کاهش یافته بود و در دهه گذشته به تدریج بدتر شده است.” «رویداد یکشنبه استثنایی بود. ما میتوانیم امیدوار باشیم که چنین رویدادهای استثنایی کم باشد، اما متأسفانه موارد بیشتری در راه است.»
منبع: گاردین