بنا به گزارش ها و بر پایه آخرین اطلاعیه کارزار «سه شنبه های نه به اعدام»، در پی موج اعدام های اخیر بهویژه در زندان قزلحصار، روز دوشنبه ۲۱ مهرماه، بعد از انتقال تعدادی از زندانیان واحد ۲ قزلحصار به سلولهای انفرادی جهت اجرای حکم اعدام، زندانیان این واحد که بیش از ۱۵۰۰ نفر از آنان محکوم به اعدام هستند دست به تحصن زدند، غذای زندان را بازگرداندند و خواستار بازگشت همبندیان خود شدند. بر أساس گزارشهای منتشر شده از زندانهای مختلف تنها در ۲۰ روز نخست مهرماه سال جاری، ۱۶۲ زندانی اعدام شدهاند و تا این تاریخ، یعنی در ۶ ماه و ۲۰ روز نخست سال ۱۴۰۴، بیش از ۱۰۰۰ نفر به دار آویخته شدهاند.
اعتصاب غذای زندانیان واحد ۲ قزلحصار، طنین اعتراض در برابر این سیاست ضدانسانی است. در پی این حرکت شجاعانه، زندانیان واحد ۴ همان زندان با صدور بیانیهای از همبندان خود اعلام حمایت کردند و زندانیان سیاسی بند ۷ اوین نیز با صدایی رسا همبستگی خود را با آنان ابراز داشتند. این همبستگی از پشت دیوارهای زندان، بازتاب روحیه مقاومت در برابر ماشین سرکوب حکومت سرمایهداری اسلامی است.
زندان قزلحصار، یکی از بزرگترین مراکز اجرای احکام اعدام در ایران است؛ جایی که داس مرگ بر بالای سر بیش از هزار تن از زندانیان آویزان شده است. رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی با استفاده از حربه اعدام می خواهد زندانیان را وحشت زده و مرعوب کند و فضای ترس و ارعاب درون زندان ها را به بیرون زندان ها انتقال دهد، تا بلکه از این طریق بتواند جامعه را مرعوب نماید. اما تداوم کارزار « سه شنبه های نه به اعدام» که اکنون نودمین هفته خود را پشت سر گذاشته است و اعتصاب غذا و اعتراضات متحدانه زندانیان واحد ۲ قزلحصار این سیاست نقشه مند جمهوری اسلامی را در هم شکسته است. نه زندانیان، نه جامعه مرعوب نشده اند. در واقع زندانیان با اعتراض متحدانه خود پیام استقامت و ایستادگی و مبارزه جویی را به بیرون زندان ها انتقال داده اند.
اعدام قتل سازمانیافته حکومتی و سازوکار بقای نظام اسلامی پوسیده ای است که رمز بقای خود را در تشدید سرکوب و به راه انداختن موج اعدام ها می بیند. اما همین سیاست خونبار، اکنون با موج تازهای از مقاومت مواجه شده است؛ مقاومتی که از دل زندانها برمیخیزد و در خیابانها پژواک مییابد.
حزب کمونیست ایران از اعتراضات زندانیان قزلحصار و خواست آنان برای لغو احکام اعدام پشتیبانی میکند. این مبارزه، نه یک رویداد محدود در درون زندان، بلکه بخشی از مبارزهی عمومی کارگران و زحمتکشان و مردم آزادیخواه ایران علیه سرکوبگری، ستم و تبعیض و نابرابری است. حزب کمونیست ایران همچنین از خانواده زندانیان، از همهی نهادها، تشکل ها و فعالان جنبش کارگری، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، دانشجویان، زنان، هنرمندان و نویسندگان متعهد و زنان و مردان آزاده ایران میخواهد که به هر شکلی که می توانند حمایت و همبستگی خود را با زندانیان قزلحصار اعلام کنند. حمایت از زندانیان معترض، حمایت از جان انسان و دفاع از کرامت انسانی است.
در این شرایط که رژیم جمهوری اسلامی در بحران عمیق اقتصادی، سیاسی، ایدئولوژیک و حکومتی دست و پا می زند و جامعه ایران را زیر فشار بازگشت تحریم های بین المللی و تهدیدهای جنگی دولت اسرائیل قرار داده و در همانحال در برابر مردم معترض شمشیر را از رو بسته و هر روز اعدام می کند، باید به هر شکلی که می توانیم در برابر این جنایات سنگربندی کنیم و حکومت اسلامی شکنجه و اعدام را به عقب برانیم.
باید تلاش کرد لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی به خواست مشترک جنبش کارگری و همه جنبش های پیشرو اعتراضی و اجتماعی تبدیل گردد. اعتراض علیه اعدام و قتل عمد دولتی فارغ از اینکه این مجازات جهت نابودی زندانیان سیاسی صورت گیرد و یا مجرمین عادی در بند، وظیفه تمام انسان هایی است که افق رهائی را در فردای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نوید می دهند.
مجازات اعدام لغو باید گردد
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۲۳ مهر ۱۴۰۴ – ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵
