تشنگی در وطن (برای مرضیه خانم شاه‌بزاز) – هادی خرسندی

یک پاسخ

1. سپاس فراوان آقای خرسندی، هدیه از این زیباتر و در عین حال دردناک تر؟ بسیار شادم که با آب مرتبطم کردید ولی افسوس از تشنگی از بی آبی و آزادی و نان در وطن! می گفتند جنگهای آینده برای آب خواهند بود، باور نکردیم، ولی دیدیم که دارند اتفاق می افتند، البته بگذریم از دیگر جنگها! مثل همیشه دلتان برای وطن می تپد و می لرزد و دید تیز و فعالتان موضوعات حیاتی را بخصوص از وطن می گیرد و در کوره ی هنرتان، رندانه می پزد و به ما می دهد، پس باز هم سپاس فراوان. شعر تان در نشریه ی گویا برای بچه های غزه بسیار هنرمندانه و انسانی و موثر بود، باز هم سپاس و درود! ای کاش می شد آنهایی را که دلشان برای ایران و ایرانی می لرزد راهی بود تا حداقل راه چاره ای برای برنامه ریزی و مدیریت آب در ایران پیدا و اجرا می کردند، گستردگی و عمق آسیب هایی را که این حکومت به محیط زیست و منابع طبیعی ایران وارد می کند، بعدها خواهیم دانست، امیدوارم خیلی دیر نشود. سپاس!

   پاسخ