پس از شکست سخت حزب دموکرات در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴، گروهی از نامزدهای جوان این حزب وارد میدان رقابتهای انتخاباتی شدهاند تا راه را برای نسلی تازه در سیاست آمریکا باز کنند؛ نسلی که بهزعم خود، نه تنها حامل پیام تحول، بلکه مصمم به گرفتن زمام رهبری از نسل قدیم حزب است.
به گزارش آسوشیتدپرس، در میان این چهرههای نو، «دِژا فاکس»، فعال سیاسی ۲۵ ساله، یکی از برجستهترین نامزدهاست که بهمحض رسیدن به حداقل سن قانونی برای ورود به کنگره، کمپین انتخاباتیاش را برای تصاحب کرسی خالی در آریزونا آغاز کرد؛ کرسیای که پیشتر در اختیار رائول گریهالوا، نمایندهی باسابقهی کنگره، بود و پس از درگذشت او، به صحنهی رقابت چند نامزد دموکرات و جمهوریخواه تبدیل شده است.
تغییر از پایین، نه انتقال از بالا
جنبش نسل جوان دموکراتها دیگر به انتظار «انتقال مشعل» از سوی نسل قدیم دل نبسته است. آماندا لیتمن، مدیر کارزار «برای نامزدی اقدام کن» که از سیاستمداران جوان ترقیخواه حمایت میکند، میگوید: «آنچه امروز شاهدش هستیم، نه انتقال مشعل، بلکه گرفتن آن است.»
بسیاری از نامزدهای نسل جدید و حتی برخی از نمایندگان مسن، دیگر به شیوههای سنتی تبلیغات میلیون دلاری تلویزیونی متکی نیستند و استفاده از شبکههایی نظیر تیکتاک را بهکار گرفتهاند تا مستقیماً با رأیدهنده ارتباط برقرار کنند. فاکس، که بر استراتژی دیجیتال کارزار کامالا هریس در سال ۲۰۲۰ نظارت داشت، اکنون نزدیک به ۴۰۰ هزار دنبالکننده در تیکتاک دارد و خود را بهعنوان اولین زن از نسل جوان معرفی میکند که میخواهد به کنگره برود. شعار کارزاری او «Crashout or Congress» (یا سقوط یا کنگره) است. او با بهرهگیری از اصطلاحات محبوب نسل Z، تور انتخاباتیاش را با شعار «یا سقوط یا کنگره» نامگذاری کرده است.
رقابت با ریشهداران
اما راه برای این نسل چندان هموار نیست. در ایالت جورجیا، نمایندهی ۸۰ ساله، دیوید اسکات، با وجود انتقادها از وضعیت سلامت و غیبتهایش، هنوز برای بازنشستگی اعلام آمادگی نکرده و این امر جوانانی چون «اورتون بلر» ۳۳ ساله، «یاسمین کلارک» ۴۲ ساله و «امانوئل جونز» ۶۶ ساله را به رقابت با او واداشته است.
کلارک که نمایندهی مجلس ایالتی است و بیش از ۷ هزار دنبالکننده در تیکتاک دارد، میگوید جمهوریخواهان در تسلط بر رسانههای اجتماعی بهتر عمل کردهاند و دموکراتها باید درس بگیرند، نه سرزنش کنند. او میافزاید: «هزینههای زندگی بالا مردم را خرد کرده، اما این جمهوریخواهان بودهاند که درد را به رسمیت شناختهاند، نه ما.»
بلر نیز معتقد است سیاستهای دموکراتها برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم بهتر است، اما رهبران کهنهکار حزب در انتقال این پیام ناتوان بودهاند.
شکاف میان نام و عملکرد
در آریزونا، دختر رائول گریهالوا، آدلیتا، که نام خانوادگیاش او را در میان رأیدهندگان محبوب کرده، با حمایت چهرههایی چون الکساندریا اوکاسیو-کورتز و برنی سندرز وارد میدان شده است. اما فاکس میگوید دموکراتها باید پا را فراتر بگذارند و کسانی را به حزب جذب کنند که پیشتر خود را بیرون از دموکراسی و بازی سیاسی میدیدند: جوانان و اقشار کارگر.
موفقیت با پیام مثبت
در نیویورک، زهران مامدانی، ۳۳ ساله، شهرداری را با کارزاری مبتنی بر امید و نوآوری اقتصادی از آن خود کرد. بهگفتهی دیوید هاگ، فعال سیاسی جوان و عضو پیشین کمیتهی ملی دموکراتها که به دلیل تلاش برای کنار زدن رهبران قدیمی کنار گذاشته شد، امروز مردم به کسانی نیاز دارند که بتوانند «امیدی در تاریکی» بیافرینند.
هاگ که اکنون رهبری کمیتهی «رهبرانی که شایستهایم» را برعهده دارد، از فاکس حمایت کرده و تأکید دارد که همهی مردم، صرفنظر از سن، به نمایندهای نیاز دارند که بداند چه چیزی در خطر است. به باور او، جوانترها هنوز آنقدر به سیاست بدبین نشدهاند و همین ویژگی، امید را زنده نگاه میدارد.
پیام مشترک: وقت تغییر است
با نزدیکشدن به انتخابات میاندورهای، چهرههایی همچون فاکس، بلر، کلارک و مامدانی در خط مقدم تلاش برای بازسازی حزب دموکرات قرار دارند. پیام آنها روشن است: اگر حزب میخواهد دوباره به قدرت بازگردد، باید زبان، چهره و سیاستهایش را با نسل جدید هماهنگ کند — نسلی که نه تنها خواهان شنیدهشدن، بلکه آمادهی عمل است.
