جاسوسان در میان افراد و نهادهای حکومتی لانه کرده‌ا‌ند، فرافکنی نکنید!
جمهوری اسلامی در سیاستی بغایت نژادپرستانه و ضد مردمی، پس از جنگ ۱۲ روزه و آتش بس میان ایران و اسرائیل، فرصت را مغتنم شمرده و موج جدیدی از اخراج مهاجران افغانستانی را به شکل گسترده آغاز کرده است.
این مهاجران که اکثریت قاطع آنها کارگران و زحمتکشان هستند، از سر ناچاری و استیصال و برای نجات جان خود و خانواده شان، مجبور به ترک وطن شده اند. حضور اکثریت آنها در ایران مترادف است با سخت کوشی و انجام مشاغلی پست، طاقت فرسا و غیر ایمن و زیستن در محلات حاشیه ای با پایین ترین استاندارد زندگی که همواره با تحقیر، تبعیض و زور گیری روبرو هستند. این سرنوشت تلخ، سال هاست که از سوی حکومت های مرتجع و امپریالیست های تجاوزگر برای آنها تدارک دیده شده و حاصلی جز کشتار، آوارگی، فقر و حقارت برای آنها وجود نداشته است. مهاجران زحمتکش افغانستان «هم در عزا و هم در عروسی سر بریده می شوند ». این سرنوشت محتوم انسان هایی است که « افغانی» بودن آنها توسط حکومت ها جرم تلقی می گردد. آوارگی، بی خانمانی و بی هویتی را غارتگران و آدم کشان برای آنها رقم زده اند و آنها هیچ نقشی در انتخاب این زندگی نداشته اند. بخشی از همین آدم ها با وعده سرپناه و کارت اقامت و آرامش موقت، مجبور شدند با به جان خریدن مرگ در جبهه های جنگی سوریه زیر نام لشکر فاطمیون و اجیر شدن برای طعمه های جنگی به پیاده نظام سپاه قدس تبدیل شوند و اکنون نیز با سیاست مهاجر ستیزانه و نژاد پرستانه، صدها هزار تن افغانستانی «مجاز و غیر مجاز» از مرزها اخراج می شوند (در رسانه های وابسته به جمهوری اسلامی از اخراج دست کم پانصد هزار افغانستانی سخن گفته شده است). رد مرز برای مهاجران افغانستاتی به معنی دست شستن از زندگی حقیرانه ای است که سالها به بهای بردگی و جان کندن برای امنیت و نجات از مرگ آن را مهیا کرده بودند. اکنون فرصت طلبان حکومتی برای پرده افکندن بر شکست خویش، دیوار کوتاه مهاجران را وثیقه توجیه برتری نظامی اسرائیل قرار داده اند و ضعف خود را با فرافکنی و دروغگویی به حساب جاسوسی انها برای موساد قلمداد می کنند. کشف جاسوسان در این ابعاد وسیع، مضحکه ای است که مکمل پروژه مختنق کردن جامعه و در تدوام سیاست سرکوب می باشد. زهی وقاحت و بی شرمی برای کسانی که بی پرنسیپی و فساد حاکمیت خود را که جاسوسان نفوذی اسرائیل و غیره در مهمترین مراکز آن لانه کرده اند، با جاسوس خواندن کارگر افغانستاتی پرده پوشی می کنند. این از اعجاز های حاکمیتی است که به بهای سیاست نژاد پرستانه و ضد انسانی، جاسوسان اصلی را تبرئه می نمایند. ما تشکل های امضا کننده این بیانیه، سیاست های مهاجرستیزانه و ضد بشری رژیم را محکوم کرده و خواهان توقف این توحش آشکار و به رسمیت شمردن حقوق انسانی مهاجران افغانستانی هستیم.
زنده باد اتحاد بین‌المللی مردم زحمتکش ایران و افغانستان.
۱۳تیرماه ۱۴۰۴
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کارگران بازنشسته خوزستان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
گروه اتحاد بازنشستگان
