زهران مامدانی کاندیدای نهایی پست شهرداری‌ نیویورک: میلیاردر نباید وجود داشته باشد

مصاحبه‌ شبکه‌ی ان. بی. سی آمریکا با زهران مامدانی کاندیدای نهایی پست شهرداری‌ی نیویورک

زهران مامدانی، نامزد پیش‌فرض حزب دموکرات برای شهرداری نیویورک، روز یک‌شنبه اعلام کرد میلیاردر نباید وجود داشته باشد.

مامدانی، که خود را سوسیال‌دموکرات معرفی می‌کند، در برنامه ای در شبکه‌ی ان. بی. سی گفت: “من فکر نمی‌کنم باید میلیاردر داشته باشیم، چرا که این همه پول نزد افرادی معدود، در زمانه‌ای که شکاف‌های اجتماعی عمیق است، عدالت نیست. ما بیشتر به برابری نیاز داریم، در شهرمان، ایالت‌مان و در سراسر کشور”
او اضافه کرد:
“با این وجود، مشتاقم با همه، حتی میلیاردرها، همکاری کنم تا شهری عادلانه بسازیم.”

پس از مشخص شدن بیشتر مواضعِ مامدانی، برخی ثروتمندان نیویورک از او روی‌ گرداندند. 

به مثل: بیل آکمن، میلیاردر و مدیر صندوق پوشش ریسک و حامی سابق ترامپ، پنج‌شنبه اعلام کرد با سرمایه‌گذاری خود از رقیبی در انتخابات نهایی حمایت خواهد کرد. او در پیامی در شبکه اجتماعی X نوشت:

“سیاست‌های مامدانی برای نیویورک فاجعه‌بار خواهد بود. سوسیالیسم جایی در پایتخت اقتصادی کشور ما ندارد. توانایی نیویورک برای ارائه خدمات به فقرا و نیازمندان، چه رسد به مردم عادی این شهر ،کاملاً وابسته به این است که این شهر محیطی دوست‌دار کسب‌وکار باشد و محلی باشد که ساکنان ثروتمند مایل به گذراندن ۱۸۳ روز در آن و پذیرش بار مالیاتی آن باشند.”

او ادامه داد:

“نکته مهم این است که صدها میلیون دلار سرمایه، فوراً آماده‌ی حمایت از رقیبی علیه مامدانی است. باور کنید، من در رشته پیام‌ها و گروه‌های واتس‌اپ در صدد این هستم؛ تا یک نامزد جایگزین قوی، اصلاً وقت خود را صرف جمع‌آوری سرمایه نکند. بنابراین، اگر فرد مناسبی فردا دست بلند کند، سرمایه به‌سویش سرازیر خواهد شد.”

مامدانی روز یکشنبه تأکید کرد:
“دلیل اصلی پیشنهاد افزایش مالیات بر یک درصد ثروتمند نیویورکی‌ها و پرسودترین شرکت‌ها، ارتقای کیفیت زندگی برای همه است، حتی کسانی که مالیات بیشتری می‌دهند.”
او افزود:
“ما پیشنهاد داده‌ایم تنها دو درصد مالیات اضافی بر افراد با درآمد سالانه یک میلیون دلار یا بیشتر وضع شود. این طرح حمایتی فراگیر دارد و در ماه‌های آینده کامل خواهد شد.”

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اتهام کمونیست بودن او از جانب ترامپ گفت:
“کمونیست نیستم!”

ترامپ تهدید کرده است در صورت پیروزی مامدانی، بودجه فدرال را قطع خواهد کرد، مگر اینکه او “کار درست را انجام دهد.”
مامدانی به این موضع‌گیری چنین پاسخ داد:
“من باید عادت کنم به اینکه رئیس‌جمهور درباره ظاهر یا اصل و نسب‌ام صحبت ‌کند تا حواس‌ها را از چیزی که برایش می‌جنگم منحرف کند؛ من برای مردم کارگر می‌جنگم، همان‌هایی که او روزی ادعای حمایت از آن‌ها را داشت و سپس آنها را رها کرد.”

در پاسخ به این پرسش که چرا فکر می‌کند در پیش‌انتخاباتِ نهایی پیروز شده؟، مامدانی گفت:
“ما در گران‌ترین شهر آمریکا زندگی می‌کنیم؛ شهری که ثروتمندترین در ثروتمندترین کشور دنیاست، اما یک چهارم نیویورکی‌ها زیر خط فقر هستند و باقی در مضیقه‌ی دائمی”
او افزود:
“شهر باید برای کسانی که روزانه آن را می‌سازند قابل زیستن باشد… می‌خواستیم نشان دهیم اینجا می‌تواند بیش از یک موزه تاریخ باشد؛ می‌تواند نشانی زنده از امید باشد.”

در کنار سیاست‌های اقتصادی، مامدانی پیشنهاد داده پنج سوپرمارکت تحت مدیریت شهرداری – یکی در هر منطقه‌ی نیویورک – راه‌اندازی شود تا قیمت مواد غذایی را کاهش دهد. او می‌گوید این فروشگاه‌ها به دلیل عدم پرداخت مالیات و اجاره، محصول را ارزان‌تر عرضه خواهند کرد.

طیف گسترده‌ای از اقتصاددانان برجسته اذعان کرده‌اند این طرح می‌تواند مؤثر و مقرون‌به‌صرفه باشد، بخشی از یک برنامه منسجم برای حل بحران هزینه‌ی زندگی. 

مالکان فروشگاه‌های خصوصی به این طرح که آن را “سبک شوروی” و “غیرعملی” نامیده‌اند؛ انتقاد کرده‌اند و هشدار داده‌اند احتمال فساد، سوءمدیریت و رقابت ناعادلانه با فروشگاه‌های خصوصی وجود دارد . یکی از آن‌ها گفت: “این فروشگاه‌ها شاید فقط جیب مدیران را پر کنند.”

جان کتسیماتی‌دیس، مالک Gristedes، نیز اعلام کرد در صورت موفق بودن پروژه، حاضر است حتی یک فروشگاه به صورت رایگان در اختیار مامدانی قرار دهد ولی “شهرداری کسری ناشی از سرقت فروش را جبران کند”!

مامدانی با تأکید بر عدالت اقتصادی، افزایش مالیات بر ثروتمندان و اجرای طرح‌هایی چون سوپرمارکت‌های عمومی، رای دهندگان را به سمت برنامه “اجتماعی‌محور” خود جذب کرده است. این برنامه‌ها گرچه مورد تایید بخشی از اقتصاددانان هستند، اما با واکنش شدید بخش‌هایی از بخش خصوصی و میلیاردرها مواجه شده‌اند.