بیانیه جمعی از زندانیان قبل و بعد از انقلاب و فعالان سیاسی و مدنی درباره بمباران زندان اوین

6 پاسخ

1. چنین بیانهِ مغشوشی تا بحال نخوانده بودم! نمی دانم چرا بعضی از کسانی که میخواهند بیانه ای را انتشار و یا امضا کنند، آن اول به دقت نمی خوانند؛ و یا اینکه چرا در بیشتر بیانه های صادر شده، اصلا امکانی به بقیه کسانی که مایل به امضای بیانه هستند، داده نمیشود، و تنها گروهی از “خواص” میتوانند پای بیانه ای را امضا کنند! تو گویی ‘نظرخواهی’ و ‘نظر دهی’ و ‘امضا کردن’ حق همگان نیست و برای امضا کردن بیانه ای باید عضو کلوپِ “خواص” بود. بعضی وقتها اصلاً بدون اجازه افراد ، نامشان را پای بیانه ای میگذارند! اسفا ازین عدم دقتها و عدم پایبندی ها به موازین دمکراسی و اخلاق سیاسی.
   با توجه به ریشه دار بودنِ فرهنگِ دیر پای دیکتاتوری در دولتها و جامعه ما، پایان گذاشتن به این ناهنجاری ممکن نیست؛ حداقل، بیائید یک مقدار، هوشیارتر و شایسته تر و اصولی تر باشیم و این بازیهای قبیله ای را کمتر کنیم.

   پاسخ

2. طی یک تماس، دوستان دست‌اندرکار تهیه بیانیه اطلاع دادند که خواست من برای عدم امضا بیانیه، ساعتی دیرتر از وقت تعیین شده دریافت شده است. بنا به خواست ما، اکنون امضا من و محمد رضا شالگونی از لیست امضا کنندگان بیانیه حذف شده است. سپاسگزارم.

   پاسخ

3. در بیانیه زندانیان سیاسی شاه و ج. ا خواسته اند زندانیان سیاسی به زندان اوین بازگردند. مرخصی به آنها داده شود و آراد شوند. حیرت کردم از طرح این خواسته ها توسط زندانیان سابق
   «همه ملت‌ها سقف آزادی دارند. سقف آزادی رابطه‌ی مستقیم با قامت فکری مردمان دارد، با همت بلند مردمان سقف بلند میشود. در جامعه‌ای که قامت تفکر و همت مردم کوتاه باشد سقف آزادی هم کوتاه میشود. وقتی سقف آزادی کوتاه باشد، آدمهای بزرگ سرشان آنقدر به سقف میخورد که حذف میشوند، آدمهای کوچک اما راحت جولان میدهند، بعضی آدمهای بزرگ هم آنقدر سرشان را خم می کنند که کوچک میشوند. آن وقت سقف‌ها هی پایین تر و مردم تا کمر خم میشوند و دیگر نمیتوانند قد راست کنند. آزادی میشود یواشکی و زندگی میشود جهنم

   پاسخ

4. این نقد را به بیانیه داشتیم:
   «خواهان بازگرداندن کلیه زندانیان به زندان اوین، دادن مرخصی به کلیه زندانیان تا برطرف شدن شرایط جنگی، و آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان عقیدتی و سیاسی هستیم.»
   وقتی خواهان «آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان عقیدتی و سیاسی» هستیم، نمی‌توانیم هم‌زمان خواستار «مرخصی» یا «بازگرداندن آنان به زندان اوین» نیز باشیم.
   اگر منظور از مرخصی و بازگرداندن به اوین، زندانیان عادی بوده باشد، باز هم به دو دلیل چنین ادغام مفهومی در متن بیانیه نادرست است:
   نباید مطالبات احتمالی زندانیان عادی را با مطالبات روشن و سیاسی زندانیان عقیدتی و سیاسی در یک جمله گره زد.

   پاسخ

5. یک توضیح ضروری:
   شب گذشته ۲۶.۰۶.۲۰۲۵ به آدرس ایمیل دست‌اندرکاران این بیانیه نقد خود را به این بیانیه نوشتم و چون مطمئن نبودم که این نقد مورد توجه قرار گیرد، متعاقبا درخواست کردم که امضا دو نفر ( اصغر ایزدی و محمد رضا شالگونی) را که قبلا ارسال کرده بودم، از لیست امضاها تا قبل از انتشار حذف کنند. متاسفانه این دوستان به مسئولیت خود عمل نکرده‌اند و اکنون شاهد امضا خود در لیست امضا کنندگان هستیم. اکنون هم خواهان حذف نام خود از این بیانیه هستیم.

   پاسخ

   1. با سلام. من نیز نسبت بخاطر انتقاد به فرمولبندی های این متن نخواستم آن را امضاء کنم.
      در ابتدا و حتی قبل از خواندن متن، از اینکه صدای جمعی دیگری در هشدار نسبت به جان زندانیان سیاسی از یکسو زیر ضربات بمباران جنایتکارانه دولت دست راستی نتانیاهو و از سوی دیگر در چنگال ادمکشان جمهوری اسلامی بلندشده است، بسیار خوشحال شدم. اما تا آن را خواندم گ مخصوصا که به پاراگراف مبهم و متناقض آخر آن رسیدم، واقعا تعجب کردم. پاراگرافی با این درونمایه: برای اینکه زندان اوین تخریب نشود، زندانیان را به آنجا برگردانید، آنها را به مرخصی بفرستید و اصلا زندانیان سیاسی را فورا آزاد کنید!
      این نکته را نیز با دو دوست ارسال کننده متن برای امضاء در میان گذاشتم و نوشتم که بیانیه بسیار مغشوش است و ناشیانه.
      امید که از این پس در متون جمعی برای اقدامات درست و بجا، اهمیت شفاف، کوتاه و برا و کارا بودن متن رعایت شود.

      پاسخ