قمار بزرگ رضا پهلوی – تقی روزبه

موج سواری رضاپهلوی تازگی ندارد. سوای موارد قدیمی، چنان که شاهدبودیم در همین اواخز در مورد خیزش زن زندگی آزادی تمامی تلاش خود را برای سوار موج آن شدن به عمل آورد و با تصوراین که بوی کباب می آید، با فیل هواکردن یک منشور، ائتلافی حول آن را سازمان داد. حباب سیاسی‌ی که بیش از سه هفته نپائید و ترکید. اما همین تحرکات پرسروصدا ولی توخالی تاثیرات منفی و عمیق خود را در فضای عمومی و ایجاد تتشت بیشتر و بباد دادن امیدهای کاذب و برانگیخته شده بجا گذاشت. و درسی هم که گرفت این بود که هیچ گاه نباید میراث ژنیک و شخصیت منحصر به فردخود را ، همان عنصر فره ایزدی را، با نشست در کنار دیگران چوب حراج زد. (توصیه و انتقادی که امثال امیرطاهری‌ها در انتقاد به آن ائتلاف و منشور ابراز داشتند). از همین رو برآن شد که از این پس به شکل خودخوانده یکه و تنها بر طبل رهبری خویش بر کشور و هدایت دوره گذار بکوبد. و در این راستا بالماسکه وکالت خواهی و حزب اخص و شبه فاشیستی خود (همان فرشگرد) را علم کند.

اکنون یک باردیگر، با حمله اسرائیل به ایران که با همدستی و چراغ سبز و حمایت دولت ترامپ صورت گرفته است، دوباره بوی کباب شنیده است و این باربرآن شده که شانس خود را با سوار شدن بر موج جنگ بی رحمانه ای بیازماید که بی بی با سودای شکل دادن به خاورمیانه جدید و بپاکردن امپراتوری خود برپاکرده است. جنگی که تر و خشک را با هم می سوزاند و اساسا در آن، فرق و تمایزی بین نظامی و غیرنظامی و جبهه و پشت جبهه و مردم و حاکمیت وجود ندارد و از قضا سرکوب مردم بخش مهمی از آماج های آن هستند. چنان که در غزه برای صید حماس به جان بیش از دو میلیون مردم آواره اعم از کودک و جوان و زن ومرد، بیمار و پیر افتاده و با کشتار و جابجاکردن آن‌ها در اردوگاه‌ها و خرابه‌‌های برجای مانده بدنبال تحقق سودای خود است. در لبنان هم به همین شکل است و… . و اینک مضحک است که ضمن ریختن اشک تمساح برای مردم ایران و تشویق آن ها به قیام و اعتراضات گسترده، اما همزمان دستور تخلیه تهران ده میلیونی را با حمایت ارباب و ولی‌نعمت خود، ترامپ، صادر می کند و رسما می‌گویند که مردم باید تاوان دیکتاتوری را بدهند. تخریب گسترده زیرساخت های و شخم زدن زندگی مردم در چهارگوشه کشور پهناور ایران، دستورکار او برای کوبیدن سر اختاپوس را تشکیل می‌دهد. در چنین وانفسای غلیان بربریت و درندگی و داروینسم اجتماعی است که شاهدیم باردیگر رضا پهلوی بوی کباب شنیده و در کنار همسرش یاسمین ترانه بزن بزن توئیت می کند، مجددا بند را آب داده و به شکل مضحکی هر روز به صحنه آمده و جنایت‌های اسراییل را یک فرصت طلایی برای بازگشت خود و خاندان سرنگون شده اش می‌بیند. چنان که سخت دستخوش سودای تأسیس نظام سرنگون شده بر ویرانه‌های کشور شده است. اما آن‌چه که در این میان به شکل کمیک-تراژیک به نمایش در آمده، همانا لخت شدن پادشاه قبل از جلوس به اریکه قدرت است.

چنان که به‌خاطر داریم مدتی پیش تر و قبل از تحولات بحرانی اخیر نماینده اسرائیل در خارج کشور در ملاقات با او وعده دیدار در تهران را داد. نباید فراموش کنیم که پدرش نیز در کودتای ۲۸ مرداد با حمایت انگلیس و آمریکا برگشت و از همان زمان هیچ گاه نظام سلطنتی نتوانست خود را از ترومای رنج فقدان مشروعیت به‌رهاند.

واقعیت آن است که مردم ایران هیچ‌گاه هیچ کسی را که با حمله دشمنانش به خاک کشور همراه و همکار باشد نمی بخشند و از خاطره خویش پاک نمی‌کنند. انزوای مسعود رجوی و تشکیلاتش پیرامون همکاری تنگاتنکش با صدام و ارتش آن نیز جلوی چشم همه هست.

جالب است که رضاپهلوی در همین حال از اعتصابات و اعتراضات کارگران و معلمان و جامعه مدنی دم می‌زند و به‌روی مبارک نمی آورد که بیانیه‌های کارگران و معلمان و زنان و… و بسیاری گروه‌ها و کنشگران و فعالین و شخصیت‌ها با محکوم کردن جنگ جنایتکارانه اسرائیل در کنار رژیم ایران، در حالی که از قضا هر کدامشان برغم منازعاتشان به همدیگر سوخت مشروعیت می رسانند و ارضای اثبات هویت می کنند، دارند به رفتارهای دلقک مابانه او پوزخند می‌زنند.