حادثه‌ی تلخ قتل الهه حسین‌نژاد، و نیز خبر هولناک تجاوز تعدادی از ورزشکاران ایرانی به یکی از دختران کره‌ای، افکار عمومی را جریحه‌دار کرده است.
این وقایع صرفاً حوادث فردی و اتفاقی نیستند، بلکه بازتابی از ساختارهای عمیقاً ناکارآمد، نابرابر و زن‌ستیز در جامعه ما هستند.
وقتی امنیت جانی و روانی شهروندان، به‌ویژه زنان، در جامعه تأمین نمی‌شود، وقتی قوانین موجود یا ناکافی‌اند یا اجرا نمی‌شوند، و وقتی برخی مسئولان به جای تلاش برای تضمین عدالت و امنیت، اولویت را به کنترل پوشش و رفتار زنان می‌دهند، طبیعی است که خشونت‌های بی‌شمار، قتل‌ها و تجاوزها هر روز بر شمارشان افزوده شود.
پنهان‌کاری و سرپوش گذاشتن بر این فجایع به بهانه‌ی حفظ آبرو و نمایش امنیت، نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه موجب تشدید بحران اعتماد عمومی و رواج فضای ناامنی می‌شود.
قتل الهه و صدها زن و دختر دیگر، نتیجه ی عملکرد تفکری‌ست که به جای حمایت از حقوق زنان، آنان را در معرض خشونت‌های جسمی و روانی قرار می‌دهد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن درخواست رسیدگی فوری، شفاف و قاطع به این پرونده‌ها خواهان قوانینی بازدارنده، حمایت‌کننده و عادلانه‌ای ست که بتواند جلوی تکرار این فجایع را بگیرد.
مسئولان باید بدانند که امنیت و عدالت پیش‌شرط توسعه و پیشرفت واقعی جامعه است. به باور ما تا وقتی که خانواده‌ها نگران امنیت فرزندان‌شان باشند و جامعه در ترس و ناامنی دست و پا بزند، هر تلاش دیگری بی‌ثمر خواهد بود.
ما خواهان جامعه‌ای هستیم که در آن زنان و دختران با آرامش و عزت زندگی کنند و هیچ‌کس جرات نکند به جسم و جان آنان تجاوز کند. جامعه نیازمند دستگاه قضایی مستقل و مجریان دلسوزیست که بدون تبعیض و ترس، با مرتکبان این جنایات برخورد کنند.
ما از همه‌ی آحاد جامعه می‌خواهیم که در برابر هرگونه خشونت، بی‌عدالتی و ظلم سکوت نکنند و با همبستگی و صدای واحد، به ساختن جامعه‌ای امن‌تر و انسانی‌تر کمک کنند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
