شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۴

شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۴

عباس کورکور اعدام شد

رسانه‌های ایران بامداد روز چهارشنبه ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن) از اعدام مجاهد (عباس) کورکور خبر دادند. عباس کورکور در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ بازداشت شد و قوه قضائیه ایران او را متهم اصلی پرونده کشته شدن کیان پیرفلک معرفی کرد. خانواده کیان پیرفلک بارها با رد این اتهام گفته‌اند که کیان با شلیک نیروهای امنیتی جان باخت

برخی رسانه‌های ایران بامداد روز چهارشنبه ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن) از اعدام مجاهد (عباس) کورکور خبر دادند. خبرگزاری فارس به نقل از «یک مقام آگاه» در اهواز نوشت: عباس کورکوری که به جرم محاربه از طریق کشیدن سلاح به قصد جان و ارعاب مردم، افساد فی الارض از طریق ارتکاب جنایت به وسیله تیراندازی با سلاح جنگی و تشکیل و عضویت در گروه باغی از طریق اقدام مسلحانه، به اعدام محکوم شده بود به دار مجازات آویخته شد.

عباس کورکور در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ بازداشت شد و قوه قضائیه ایران او را متهم اصلی پرونده کشته شدن کیان پیرفلک معرفی کرد. خانواده کیان پیرفلک بارها با رد این اتهام گفته‌اند که کیان با شلیک نیروهای امنیتی جان باخت.

ساعاتی پیش از انتشار خبر اعدام مجاهد کورکور، برخی سازمان‌های حقوق بشری نسبت به اعدام قریب‌الوقوع او هشدار داده و گفته بودند که خانواده عباس کورکور برای ملاقات آخر به زندان فراخوانده شدند.

مجاهد کورکور (عباس کورکوری) در آذر ماه سال ۱۴۰۱ در جریان یورش نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران به روستای «پرسوراخ» از توابع شهرستان «ایذه» در استان خوزستان بازداشت شد.

دادگاه انقلاب اهواز در فروردین ماه سال ۱۴۰۲ برای وی به اتهام «محاربه و افساد فی‌العرض» حکم اعدام صادر کرد. دیوان عالی کشور نیز در دی ماه همان سال این حکم را تایید کرد.

با اعدام مجاهد کورکور، مجموع معترضانی که پس از بازداشت در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱، به اعدام محکوم شدند و حکمشان اجرا شده است، به دست‌کم ۱۱ نفر رسید. نخستین معترض اعدام شده در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱، محسن شکاری، جوان ۲۲ ساله بود که در ۱۷ آذر آن سال پس از گذشت ۷۵ روز از بازداشت، اعدام شد.

محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند، رضا رسایی و محمد قبادلو دیگر معترضانی هستند که در پی اعتراضات ۱۴۰۱ اعدام شدند.

برچسب ها

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

توجه: کامنت هایی که بيشتر از 900 کاراکتر باشند، منتشر نمی‌شوند.
هر کاربر مجاز است در زير هر پست فقط دو ديدگاه ارسال کند.

3 پاسخ

  1. درست است که از جنایات حکومت ملایان هر چه بگویند باز هم کم گفته اند ولی راه مبارزه با حکومت نیز باید با اصول مبارزاتی منطبق باشد . ” بریزید در خیابانها، بکشید ، آتش بزنید ، این یک جنگ است ” که از بلندگوهای استعماری استعماری خارج نشین متصاعد می‌شوند حاصلی جز خشونت مضاعف از طرف حکومت تا بدندان مسلح نخواهد داشت . در هیچ کشوری ، هیچ حکومتی مخالفان مسلح را تحمل نمی‌نماید. انقلاب زمان و شرایط خود را میطلبد و آن زمانی است که موازنه قدرت بسود مردم و شکسته شدن قسمتی از ارتش برای مقابله با حکومت و دفاع از مردم باشد . نیت پاک جوانان قربانی سیاست‌های نادرست ماجراجویانه است .

  2. قتل دولتی مجاهد کورکور بیانگر این واقعیت است که صدور احکام اعدام در حکومت جمهوری اسلامی ربطی به جنبۀ حقوقی و قضایی ندارد و اقدامی سیاسی برای ایجاد فضای ترس و ارعاب و جلوگیری از بروز دور دیگری از اعتراضات خیابانی می‌باشد.
    همصدا با زندانیان سیاسی و کارزار «سه شنبه های نه به اعدام»، علیه این جنایت سازمانیافته دولتی و عمل ضد انسانی بپا خیزیم.
    مجازات اعدام لغو باید گردد
    زندانی سیاسی بدون قید و شرط آزاد باید گردد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *