شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۴

شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۴

بیانیه‌ شماره ۸ اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران

هشتمین روز اعتصاب سراسری
همکاران گرامی، مردم شریف ایران،

امروز در پایان هشتمین روز اعتصاب، با افتخار اعلام می‌کنیم که صدای حق‌طلبانه رانندگان نه‌تنها به گوش دولت رسید، بلکه قلب مردم ایران را نیز تکان داد. از معلمان، بازنشستگان، پرستاران، کارگران نفت، فرهنگیان، مدافعان حقوق کودک و تمامی کسانی که با بیانیه‌ها، پیام‌ها و همراهی صمیمانه‌شان، ما را در این راه پرمشقت تنها نگذاشتند، سپاسگزاریم. همچنین از صنف شریف اتوبوس‌داران که به اعتصاب پیوستند نیز با آغوش باز استقبال می کنیم.

اعتصاب ما امروز در بیش از ۱۴۱ شهر ادامه دارد و این یعنی:
صدای ما شنیده شده است.

ما ثابت کردیم که اتحاد، آگاهی و پایداری می‌تواند چرخ‌های فرسوده‌ی بی‌عدالتی را متوقف کند. و باور داریم که اگر چرخ کامیون به درستی و عزت ‌مندانه بچرخد، زندگی همه روشن‌تر و با ثبات‌تر خواهد شد.

ما قدردان حمایت‌های مردمی هستیم و امیدواریم همان‌طور که کنار ما ایستادند و انتظار داریم که این همبستگی در صفوف  کامیونداران نیز جامه عمل بپوشد.
ما همچنان خواهان:

•  اصلاح عادلانه و فوری نرخ کرایه
•  پرداخت به‌موقع کرایه‌ها
•  تضمین امنیت شغلی و جانی رانندگان
•  آزادی فوری و بدون قید و شرط تمام همکاران و رانندگان بازداشت شده هستیم.

اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران
۸خرداد ۱۴۰۴

برچسب ها

از روز اول خردادماه سال جاری، رانندگان کامیون در اعتراض به وضعیت اسف‌بار معیشتی و کاهش سهمیه‌ی گازوئیل از ۲ هزار به ۱۰۰ لیتر در ماه، دست به اعتصاب سراسری زدند. مواجهه‌ی حاکمیت با این اعتصاب، باز هم چیزی جز بازداشت، تهدید، حمله گارد ضدشورش با اسپری فلفل (در پایانه سنندج)، وعده سوخت مازاد و در نهایت، تولید خروارها پرونده‌ امنیتی نبوده است. تا تاریخ جمعه ۹ خرداد، دست‌کم ۲۰ راننده در جریان این اعتصاب‌ها در شهرهای سنندج، اسلام‌آباد غرب، کرمانشاه، رشت، بندر خمینی، بندرلنگه و شیراز بازداشت شدند
خبرگزاری هرانا گزارش مشروحی از اعتصاب کاميون‌داران که به «يکی از گسترده‌ترين اعتراضات صنفی اخير» تبديل شده و به 163 شهر گسترش يافته، نوشت: تداوم گسترده اعتصابات رانندگان کامیون، همبستگی صنفی در ده‌ها شهر، و حمایت سایر رانندگان حمل‌ونقل سبک، نشان می‌دهد این حرکت تنها واکنشی به فشارهای معیشتی نیست، بلکه فریادی اعتراضی علیه بی‌توجهی ساختاری به حقوق بنیادین صنفی و انسانی است. در حالی که پاسخ حاکمیت به این مطالبات مشروع، تهدید، بازداشت و روایت‌سازی رسانه‌ای بوده، خواسته‌های کامیون‌داران به‌روشنی از چارچوب حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی فراتر رفته و به یکی از جدی‌ترین جلوه‌های مقاومت مدنی بدل شده است

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

توجه: کامنت هایی که بيشتر از 900 کاراکتر باشند، منتشر نمی‌شوند.
هر کاربر مجاز است در زير هر پست فقط دو ديدگاه ارسال کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *