اعتراض سراسری علیه فقر، فساد و تحقیر
صدای واحد کارگران و زحمتکشان برای کرامت، عدالت و آزادی
با صدایی متحد، استوار و ریشه‌دار در درد و امید کارگران و زحمتکشان، از اعتصاب سراسری رانندگان کامیون و دیگر اقشار رنج‌دیده‌ی ایران که اکنون وارد هشتمین روز متوالی خود شده و به گفته‌ی اتحادیه کامیون‌داران به بیش از ۱۳۵ شهر گسترش یافته، قاطعانه حمایت می‌کنیم.
این اعتصاب که با انفجارهای مرگبار در بندرعباس و جان‌باختن جمعی از رانندگان آغاز شد، اکنون به نماد مقاومت مردمی در برابر سیاست‌های ضدکارگری، تبعیض ساختاری، و ناکارآمدی مزمن نظام جمهوری اسلامی تبدیل گشته است. امروز نه فقط رانندگان کامیون، بلکه نانوایان، پاکبانان، کارگران عمرانی، کشاورزان، کارگران صنایع نفت، گاز، فولاد و رانندگان نیسان نیز به این خیزش حق‌طلبانه پیوسته‌اند.
این حرکت‌ها صرفاً صنفی نیستند؛ آن‌ها فریادی‌ست علیه ساختاری سرکوبگر، غارتگر و ویرانگر که طی دهه‌ها کرامت انسانی، معیشت شرافتمندانه و امنیت اجتماعی را لگدمال کرده است.
مردم فریاد می‌زنند:
«وقتی سرمایه‌داران غارتگر و شرکای مطیع شان بر مصدر قدرت می‌نشینند، فقط فساد، فلاکت و تحقیر نصیب مردم می‌شود.»
و رانندگان معترض هشدار می‌دهند:
«بس است! ظلم، غارت و ویرانگری سیستماتیک را متوقف کنید!»
خواسته‌های کامیون‌داران، روشن، مشروع و تحقق‌پذیرند:
پایان دادن به گرانی افسارگسیخته‌ی بیمه‌ی شخص ثالث و بدنه
افزایش عادلانه و قابل‌اتکا در سهمیه‌ی سوخت
کنترل قیمت قطعات و لاستیک که مستقیماً معیشت رانندگان را تهدید می‌کند
ایمن‌سازی جاده‌ها برای جلوگیری از هزاران قربانی سالانه
اصلاح نرخ کرایه‌ها که اکنون حتی هزینه‌های اولیه را پوشش نمی‌دهد
اما پاسخ حکومت چیست؟
سرکوب، تهدید، بازداشت، شکنجه، و تبلیغات امنیتی و استفاده از اعتصاب شکنان
در روزهای اخیر، شماری از رانندگان معترض در کرمانشاه، سنندج و اسلام‌آباد غرب، از جمله صدیق محمدی و شهاب دارابی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند. نهادهای امنیتی سپاه پاسداران و فراجا، با اتهاماتی جعلی مانند «اخلال در امنیت ملی»، می‌کوشند این حرکت عادلانه را جرم‌انگاری و سرکوب کنند.
دامنه‌ی اعتراض، گواه بحران ساختاری نظام است:
در شهرهایی چون اهواز، سربندر، سیرجان، شهربابک، اصفهان، ملایر، قوچان، نیشابور و اسلام‌آباد غرب و … بارگیری به‌کلی متوقف و پایانه‌ها تعطیل شده‌اند.
تانکرهای سوخت از پالایشگاه آبادان دیگر بارگیری نمی‌کنند.
همبستگی از اعتصاب کارگران رو به وسیعتر شدن است:
نانوایان قم در اعتراض به گرانی آرد، افزایش حق بیمه، قطع برق هنگام پخت نان و تأخیر در پرداخت یارانه‌ها دست به تجمع زده‌اند.
کارگران کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران به دلیل چهار ماه حقوق‌نگرفتن، اعتصاب کرده‌اند.
کارگران پروژه‌ی جاده‌سازی چابهار – ایرانشهر پس از دو ماه بی‌حقوقی، دست از کار کشیده‌اند.
کارگران اخراجی پروژه‌ی زمزم ۳ فولاد خوزستان برای هشتمین روز خواستار بازگشت به کار شده‌اند.
پاکبانان شیراز در اعتراض به عدم پرداخت بیمه و مزایای سختی کار، مقابل استانداری تجمع کرده‌اند.
کشاورزان گندم‌کار خوزستان فریاد می‌زنند:
«۴۸ روز گذشته و هنوز ریالی از مطالبات ما پرداخت نشده!»
همچنین دانشجویان، فرهنگیان، تشکل‌های صنفی، پرستاران و زنان مبارز ایران نیز در کنار کامیون‌داران ایستاده‌اند و این اعتراض را به یک حرکت ملی و سراسری تبدیل کرده‌اند.
این اعتصاب‌ها چه می‌گویند؟
از کامیون‌داران تا نانوایان، از کشاورزان تا کارگران پروژه‌ای، همگی یک پیام واحد دارند:
این نظم ستمگر دیگر قابل‌تحمل نیست. این حاکمیت باید برود.
ما اعلام می‌کنیم:
* اعتصاب و اعتراض، حق مسلم، قانونی و انسانی کارگران و زحمتکشان است.
* هرگونه سرکوب، تهدید و بازداشت علیه معترضان محکوم است و باید بی‌درنگ متوقف شود.
* تمامی بازداشت‌شدگان اعتصابات اخیر باید فوراً و بدون قید و شرط آزاد شوند.
* خواسته‌های زحمتکشان باید بی‌درنگ، کامل و شفاف تحقق یابند—نه با وعده‌های توخالی یا مشت آهنین.
زنده باد اعتصاب سراسری کامیون‌داران و کارگران ایران
زنده باد همبستگی کارگری
پاینده باد مبارزه برای نان، کار، مسکن، آزادی
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دمکراتیک
مه ۲۰۲۵
