سه شنبه ۲۷ مه ساعت ۱۷ Ernst-August-Platz :
زندان فقط قطع روابط زندگی شخصی و اجتماعی زندانیان نیست. زندان یعنی دیوار، سلول، در آهنی, نگهبان، دوربین مداربسته … زیستن در فضای زندان، نفس کشیدن را بر آدمی دشوار میسازد، که پیامدهای آن سالها و شاید تا پایان زندگی زندانی را رها نسازد. زندان اما از سوی دیگر، زیستن در کنار دیگرانی است که زندگی آزاد از آنها نیز سلب شده است، لحظات دلهره، هراس و خطر اعدام اگرچه دمی آنها را رها نمیکند، اما به همین دلیل باعث میشود که بین زندانیان روابط عاطفی شکل بگیرد و در فضای محدود زندان آنها “نان و گرسنگی را به تساوی بین خود تقسیم کنند” و سرنوشت مشترکشان را پاس بدارند. و هرگاه در نیمه شب از میان آنها کسی را صدا میزنند و به پای چوبهدار میبرند، هر زندانی با به خاک افتادن همبند خود همراه او به خاک میافتد.
هر روز در ایران چهار زندانی جرائم عمومی را دار میزنند. بیش از هزار زندانی جرائم عمومی در زندان قزلحصار و همچنین بیش از شصت زندانی سیاسی با شبح شوم اعدام شب و روز را سپری میکنند. نظام اسلامی در عرصه جهانی و داخلی در تنگنا قرار گرفته است. بیآبی، قطع برق، بیکاری و گرانی و تورم و… امان مردم را بریده و هر روزه شاهد اعتصابات و اعتراضات کارگران، بازنشستگان پرستاران و دیگر شهروندان از جمله زنان، هنرمندان، خبرنگاران و … هستیم. رسانههای جریان اصلی بیشتر مذاکره محرمانه آمریکا و رژیم جنایتکار اسلامی را پوشش میدهند و نقض حقوق بشر و اعدامهای روزانه کمتر رسانهای میشود. از این منظر مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و مخالفت با مجازات اعدام آن حلقه اصلی است که میتواند خانوادههای زندانیان سیاسی، دادخواهان و همه انسانهایی که از زندگی در برابر مرگ دفاع میکنند و اعدام را قتل عمد دولتی میدانند و برای لغو آن مبارزه میکنند بسیج کند. در شصت و نهمین هفته ی اعتصاب غذای “سه شنبه های اعتراضی” در ۴۴ زندان ایران و در حمایت و پشتیبانی از آنها ما سه شنبه ۲۷ مه، ساعت ۱۷ در Am Ernst-August-Platz دگر بار گرد هم میآییم و علیه مجازات اعدام اعتراض میکنیم.
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
اعدام ملغی باید گردد
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران
زنده باد آزادی و برابری
کانون کنشگران دموکرات و سوسیالیست هانوفر
