محمد حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با تابناک تاکید کرد باید پنج سینماگر اصلی که بیانیه می‌تو را دادند، محاکمه شوند و شلاق بخورند، چون افشای آزارها به اهالی زن سینما به گمان او به معنای «اشاعه فحشا»ست.
فروردین ۱۴۰۱، سمیه میرشمسی، دستیار کارگردان، فرهاد اصلانی، بازیگر سرشناس سینما، را به آزار کلامی و رفتار ناشایست در پشت صحنه یک فیلم متهم کرد و گفت اصلانی از او خواسته صورتش را ببوسد. آوازه شهناز، کارگردان، نیز تجربه مشابهی را تأیید کرد.
در واکنش، صدها سینماگر زن از جمله هدیه تهرانی، ترانه علیدوستی و نیکی کریمی با انتشار بیانیه‌ای، وجود خشونت سیستماتیک علیه زنان در سینمای ایران را محکوم کرده و خواستار برخورد قانونی با متخلفان شدند. ترانه علیدوستی همچنین از سکوت اهالی سینما در برابر خشونت جنسی انتقاد کرد. انجمن صنفی دستیاران کارگردان از میرشمسی حمایت کرد و آزاده صمدی اعلام کرد سینماگران زن برای تشکیل کمیته‌ای مستقل جهت بررسی خشونت جنسی و جنسیتی رای‌گیری می‌کنند. در نتیجه، هانیه توسلی، ترانه علیدوستی، سمیه میرشمسی، غزاله معتمد و مارال جیرانی برای این کمیته انتخاب شدند تا مطالبات زنان سینماگر را پیگیری کنند.
دولت وقت مانع از پیشبرد خواسته‌های سینماگران زن شد.
فرحبخش پیش از این خواهان آن شده بود که همه امضاکنندگان این بیانیه شلاق بخورند. او گفته بود:«اگر مملکت صاحب داشته باشد، این ۸۰۰ نفر را باید شلاق بزنیم.»
مشرق، از رسانه‌های نزردیک به سپاه در معرفی او نوشته است: «حسین فرحبخش، متولد ۱۳۳۸ در تهران، سینماگری که به اهل پایتخت بودن خود کاملا مفتخر است و با لهجه‌ی غلیظ “بچه‌های پایین” سخن می‌گوید و “بفروش” را “برفوش” تلفظ کردن، یک نوع امضاء برای خود می‌داند، چهره‌ی شناخته‌شده‌ای در سینماست. اهالی سینما او را به اسم خودمانی “حاج حسین” صدا می‌زنند که ارجاعی به سوابق “بچه مذهبی” بودن و کانال‌های همیشگی او به ساختار سیاسی است.»
