حزب «اصلاح انگلیس» که تنها چند سال از تأسیس رسمی آن می‌گذرد، در انتخابات میان‌دوره‌ای پارلمان توانست با اختلاف تنها شش رأی، کرسی حوزه «رانکورن و هلسبی» در شمال‌غربی انگلیس را از حزب کارگر بگیرد؛ کرسی‌ای که کمتر از یک‌سال پیش در انتخابات سراسری با اختلاف بیش از ۱۴ هزار رأی در اختیار حزب کارگر بود.
این پیروزی نمادین، که به گفته فاراژ «لحظه‌ای بزرگ» در سیاست انگلیس است، در کنار پیروزی همین حزب در انتخابات شهرداری «گرِیتر لینکلن‌شایر» و کسب اکثریت قاطع در شورای شهرستان «استافوردشر»، موقعیت سیاسی حزب اصلاح را از یک نیروی حاشیه‌ای به بازیگری نگران‌کننده برای احزاب سنتی ارتقا داده است.
انتخاباتی که روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت برگزار و نتیجه آن روز جمعه اعلام شد، نخستین آزمون انتخاباتی دولت استارمر پس از پیروزی در انتخابات عمومی سال گذشته بود. اما به‌جای تثبیت موقعیت حزب کارگر، نشانه‌هایی از فرسایش حمایت عمومی از دولت در کمتر از یک‌سال ظاهر شد. شکست در حوزه‌ای که سنگر امن حزب کارگر محسوب می‌شد، علاوه بر انتقادهای شدید داخلی از رهبری کی‌یر استارمر، موجب تشدید نگرانی‌ها درباره توانایی حزب برای حفظ آرای سنتی در شمال انگلیس شده است.
در مقابل، حزب محافظه‌کار نیز که از زمان شکست در انتخابات سال گذشته با بحران‌های داخلی، تغییرات رهبری و نزاع‌های ایدئولوژیک مواجه بوده، در این انتخابات نیز عملکرد ضعیفی داشت و تنها در برخی مناطق حاشیه‌ای موفق به حفظ جایگاه خود شد. تحلیلگران معتقدند محافظه‌کاران همچنان از تبعات ۱۴ سال حکومت فرساینده خود رنج می‌برند و چشم‌انداز بازسازی این حزب مبهم‌تر از همیشه است.
نایجل فاراژ، رهبر پیشین حزب برگزیت و از چهره‌های شناخته‌شده جریان راست پوپولیستی در انگلیس، با حضور پررنگ در کارزار انتخاباتی اخیر، موفق شد بدنه‌ای از رأی‌دهندگان خسته از سیاست‌های دو حزب اصلی را به سوی حزب اصلاح جذب کند. او در مصاحبه‌ای با شبکه اسکای‌نیوز گفت: «مردم احساس می‌کنند دیگر نمی‌دانند نخست‌وزیر واقعاً به چه چیزی باور دارد. حزب ما اکنون اپوزیسیون واقعی در انگلیس است.»
فارغ از لحن عوام‌پسندانه و شعارهای تند این حزب، نظیر مخالفت با مهاجران، انتقاد از مالیات‌ها، و حمله به نهادهای حاکم، حزب «اصلاح» اکنون در حال کسب پایگاه اجتماعی در مناطق سنتی احزاب کارگر و محافظه‌کاران است. پیروزی در منطقه رانکورن، که سال‌ها در اختیار حزب کارگر بوده است، از نگاه کارشناسان نشانه‌ای است که فاراژ نه‌تنها جناح راست، بلکه بدنه ناراضی طبقه کارگر را نیز هدف قرار داده است.
