نگاهی به سنت برگزاری مراسم‌های اول ماه مه در سنندج که منجر به سند تاریخی و انکارناپذیری وجود مبارزات طبقاتی کارگران در کردستان انقلابی شد.*
امروز، اول ماه مه ۱۴۰۴، مصادف است با سی‌ونهمین سالگرد برگزاری رادیکال‌ترین مراسم روز جهانی کارگر در کارخانه پوشاک سنندج. این رویداد در شرایطی برگزار شد که ایران تحت حاکمیت رژیم سرمایه‌داری رانتی جمهوری اسلامی، پس از کشتار جمعی فعالان کارگری و کمونیست در *۳۰ خرداد ۱۳۶۰*، فضای رعب و وحشتی ایجاد کرده بود. سران حکومت با همدستی قدرت‌های سیستم‌های سرمایه‌داری، یورش سراسری علیه شوراهای کارگری و جریان‌های چپ آغاز کردند و به بهانه‌هایی مانند «دفاع از جنگ با عراق» و «حفظ ایدئولوژی ارتجاعی»، مبارزات طبقاتی را برای مدتی به سکوت کشاندند.
*مقاومت در کردستان انقلابی*
کارگران و فعالان کمونیست کردستان با سازماندهی هوشمندانه، زمزمه‌های مبارزه را به فریادی رسا تبدیل کردند. آن‌ها در *اول ماه مه ۱۳۶۵*، در سالن اجتماعات کارخانه پوشاک سنندج، مراسمی تاریخی برگزار نمودند که با حضور خانواده‌ها و قرائت قطعنامه‌های رادیکال، شعله‌ی مبارزه را زنده نگه داشت. این اقدام منجر به تشکیل *اتحادیه صنعتگر کارگران سنندج* شد—نمادی از مقاومت رادیکال که به مدت ۵ سال در برابر سرکوب روزانه ایستادگی کرد.
*اتحادیه صنعتگر سنندج: نماد پایداری*
دستاوردها:
– برگزاری سالانه مراسم اول ماه مه با حضور گسترده کارگران.
– انتشار قطعنامه‌های ضدسرمایه‌داری و افشای استثمار نظام حاکم.
– الهام‌بخشی به مبارزات کارگری در سقز و دیگر شهرها.
*جمال چراغ‌ویسی:* یکی از رهبران اتحادیه که با خون خود ثابت کرد مبارزه تا پایان استثمار ادامه خواهد داشت.
*پیام به جنبش جهانی کارگر*
این رویداد نشان داد که حتی در تاریک‌ترین شرایط، سازماندهی طبقاتی می‌تواند امید را زنده نگه دارد. امروز، ادامه این مبارزه در سقز و دیگر نقاط ایران، پیوندی ناگستنی با جنبش کارگری منطقه‌ای و جهانی ایجاد کرده است.
«کارگران جهان متحد شوید!»
«زنده باد اول ماه مه، روز همبستگی جهانی بردگان مزدی علیه سیستم استثمار انسان به دست انسان.»
*مظفر فلاحی*
کارگر تبعیدی بخش تأسیسات و عضو پیشین رهبری اتحادیه صنعتگر سنندج
اردیبهشت ۱۴۰۴
