در آستانه برگزاری مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر قرار داریم. روزی که کارگران در سراسر جهان فارغ از هر گونه رنگ و مذهب و ملیتی به خیابانها آمده ودر گرد هم آئی‌های بزرگ و کوچک، اتحاد و همبستگی طبقاتی خود را به نمایش می گذارند.
کارگران، همراهان و حامیان آنان به شمول همه سوسیالیست های انقلابی در حالی به پیشواز اول ماه مه می روند که نظام سرمایه داری جهانی با بحران های عمیق و متعدد و انباشته شده‌ای رو در رو می باشد. این نظام ناعادلانه ضمن ادامه استثمار وحشیانه کارگران و گسترش فقر و نابرابری و افزایش شکاف عمیق طبقاتی، با سوء استفاده و استخراج بی رویه منابع طبیعی به تخریب هر چه بیشتر محیط زیستی که ادامه حیات هر موجود زنده ای به بقا و دوام آن بستگی دارد، دست یازیده است.
دهه های متمادی است که تحت حاکمیت رژیم سرمایه داری حاکم بر ایران وضعیت فاجعه باری بر زندگی کارگران و زحمتکشان میهن مان حاکم شده است و هر ساله اوضاع معیشت و گذران توده های وسیع مزد بگیران وخیم تر شده و سفره آنان کوچکتر شده است.
استثمار کارگران تشدید، فقر و فاصله طبقاتی افزایش یافته و همزمان سرکوب هر گونه صدای اعتراضی در دستور کار حاکمیت قرار داشته است.
تحمیل حداقل دستمزد سال جاری – توسط ائتلاف دولت، سرمایه داران بخش خصوصی و تشکل های زرد خود فروخته به اصطلاح کارگری، که چند برابر زیر مرز فقر قرار دارد، نه اولین و نه آخرین تصمیم حاکمیتی است که طی همه این سالها، ارمغانی جز فقر و فلاکت برای کارگران ایران در بر نداشته است.
در این شرایط دشوار، دستگیری و سرکوب فعالان مستقل کارگری، زنان مبارز حق طلب، فعالین ملیتهای ایران، مدافعین محیط زیستِ در حال نابودی، و روشنفکران و نویسندگان مترقی بصورت رویه عادی و روزمره حکومت تبدیل شده است.
حکومتی که تا چند هفته پیش هر نوع مذاکره با آمریکا را نامحتمل دانسته و شرکت در آن را به امری ناممکن تبدیل کرده بود، در نتیجه احساس خطر وجودی، آماده نوشیدن جام زهر تازه ای شده است.هر چند که همزمان با کرنش در مقابل آمریکا شمشیر سرکوب علیه مردم را از رو بسته تا از این طریق و به خیال خام خود چند صباحی بیشتر به غارت و چپاول منابع و ثروت های ملی ادامه دهد.
از سوی دیگر و در مقابل حکومت، ما شاهد ادامه مقاومت و اعتراضات گوناگون جنبش های اجتماعی و در راًس آن جنبش کارگری هستیم. جنبشی که علیرغم دهه ها سرکوب، دو باره ققنوس‌وار سر از خاکستر خود بلند کرده و با وجود تمامی کاستی ها و ضعف ها توانسته گام های مهمی در مسیر مبارزات صنفی و طبقاتی خود بر دارد.
طی سال های اخیر و در متن شرایط دشواری که بر زندگی کارگران و زحمتکشان میهنمان حاکم بوده است، حرکت های اعتراضی بزرگی مانند اعتصابات سراسری کارگران پروژه ای نفت و گاز و پتروشیمی، اعتراضات وسیع و سراسری و متشکل معلمان و اعتصابات و تجمّعات اعتراضی وسیع و سراسری پرستاران زحمتکش کشور را شاهد بوده ایم. همزمان شمار بزرگی از اعتصابات و تجمّعات اعتراضی در جای جای کشور و در بخش های گوناگون صنعت و معدن و خدمات و حمل و نقل صورت گرفته که هر ساله بر اساس آمار های موجود سر به هزاران مورد می زند.
در کنار و به موازات جنبش کارگری، جنبش های مردمی دیگر نظیر جنبش ملیتها، زنان، دانشجویان و محیط زیست با فراز و فرود هایی همچنان زنده و پویا در صحنه حاضر بوده و حاکمیت ضد مردمی را به چالش کشیده‌اند.
از بطن چنین جنبش های اعتراضی است که آلترناتیو مردمی و انقلابی بیرون آمده و می تواند ضمن تامین یک جایگزین مترقی و تضمین آینده ای آزاد و دمکراتیک، راه را بر آلترناتیو های ارتجاعی سد کند. به سرانجام رساندن چنین مهمی، مستلزم سازماندهی و اتحاد سراسری همه جنبش های اجتماعی می باشد. بر آیند این نیروها‌ست که می تواند خیابان را به کارخانه پیوند زده و از طریق اعتراضات وسیع خیابانی و اعتصابات سراسری کارگری طومار رژیم حاکم در هم پیچیده شده و در نهایت به زباله دان تاریخ افکنده شود. در این میان مسئولیت بزرگی بر دوش جنبش کارگری قرار دارد.
اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی جهانی کارگران است. امید که اول ماه مه امسال سر آغازی بر پایان حیات ننگین جمهوری اسلامی باشد.
در این مبارزه سترگ سازمان اتحاد فداییان خلق ایران با تمام توان خود در خدمت و همراه کارگران و زحمتکشان ایران می باشد. ما از همه دوستداران و همراهان طبقه کارگر میهنمان و همه زنان و مردانی که خواهان آزادی و برابری و عدالت اجتماعی هستند در خواست می کنیم تا به هر شکل که ممکن و میسر است در بیرون و درون کشور در خیابان و محله، در کارخانه و مدرسه و دانشگاه، این روز بزرگ را گرامی داشته و با شرکت فعال خود به هر چه با شکوه تر برگزار شدن جشن زحمتکشان جهان یاری رسانند.
ما نیز به سهم خود ضمن گرامیداشت و شرکت فعال در برگزاری آن، اول ماه مه را به همه کارگران و زحمتکشان و همه فعالین مستقل جنبش کارگری و فعالین جنبش سوسیالیستی که در راه آزادی انسان پیکار می کنند، تبریک و تهنیت می گوییم.
ما در اول ماه مه امسال نیز عهد و پیمان خود را در جهت ادامه مبارزه تا دستیابی به جهانی بهتر، جهانی عاری از ستم و استثمار و تبعیض ملی و جنسی و جنسیتی تجدید می کنیم.
زنده باد اول ماه مه روز رزم و همبستگی جهانی کارگران
سرنگون باد حاکمیت جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دموکراسی و سوسیالیزم
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
دوشنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ / ۲۸ آوریل ۲۰۲۵
