اول ماه مه، روزجهانی کارگر مبارک باد!
اول ماه مه روزجهانی کارگر در شرایطی فرا می‌رسد که سرمایهداری وارد دور جدیدی از بحران ساختاری خود شده است. بحرانی که خود را بیش از پیش با کشمکش قدرت‌های سرمایهداری بر سر تقسیم و کسب بازار و تشدید مسابقه تسلیحاتی نشان می‌دهد. نمود این بحران و کشمکش را می‌توان در تعرض بیشتر به طبقه کارگر و هم‌زنجیران طبقاتی‌شان و در جنگ‌هایی مشاهده کرد که در سراسر جهان براه انداخته‌اند. از جمله این جنگ‌ها، می‌توان به حمله‌ی جنایتکارانه، ویرانگر و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی اسرائیل به فلسطینیان در غزه و بخش‌هایی از ساحل غربی رود اردن، جنگ اکرائین و روسیه و جنگ داخلی سودان اشاره کرد.
بحران سرمایهداری جهانی، اقتصادهای انگلی از جمله در ایران را شکننده‌تر کرده و چنانچه اقتصاد رانتی جمهوری اسلامی متکی به رانت نفتی را به آن اضافه کنیم، می‌شود همین وضع فلاکت‌باری که رژیم جمهوری اسلامی در ایران بوجود آورده است؛ بحران و رکود اقتصادی و در پی آن تورم و گرانی در ایران زندگی و معیشت میلیون‌ها کارگر و کارمند و معلم و پرستار و عموم مردم زحمتکش را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده است. به گزارش حسین راغفر کارشناس اقتصادی، نیمی از جمعیت هشتاد و پنج میلیونی نفری ایران در سال ۱۴۰۰ زیر خط فقر بودند. وزارت کار جمهوری اسلامی این رقم را ۲۶.۵ میلیون نفر اعلام کرده است. دیگر نهادهای زیربط حکومتی ارقام دیگری اعلام کرده‌اند. آنچه مشخص است، نهادهای جمهوری اسلامی در این مورد نیز آمار و ارقام واقعی را اعلام نمی‌کنند. به گفته‌ی راغفر، ۳۳ درصد از مردم ایران دچار «فقر مطلق» هستند و شش درصد از آنان نیز در زیر خط گرسنگی به سر می‌برند.
بحران اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سراسر ایران را فرا گرفته است. رژیم جمهوری اسلامی در ۴۶ سال حاکمیت خود، نشان داده است که نه تنها قادر به حل این بحران‌ها نبوده، بلکه آنها را مدام تشدید و زندگی میلیون‌ها کارگر و زحمتکش را تباه و آنها را در فقر و گرسنگی نشانده است.
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، تنها اقتصاد و استثمار نیست که زندگی توده‌های زحمتکش مردم را به تباهی کشانده است. کارگران و سایر استثمارشوندگان از نبود آزادی بیان و تشکل در محیط کار نیز در رنج هستند. آنها مانند سایر اقشار اجتماعی، سرکوب، دستگیر، زندانی، شکنجه و اعدام می‌شوند. بر خلاف بسیاری از کشورها، کارگران و هم‌زنجیرهای‌شان در ایران، امکان این‌که اول ماه مه کار را تعطیل و چرخ تولید را بخوابانند و به خیابان بیایند و علیه ستم و استثمار و نابرابری دست به اعتراض و راه‌پیمایی بزنند را ندارند. با این حال کارگران در ایران به اشکال مختلف اول مه را جشن می‌گیرند و همبستگی خود را علیه ستم استثمار به‌نمایش می‌گذارند.
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران.
پیش بسوی تشکیل کمیته‌های مخفی اعتصاب در کارخانه و محل کار
پیش به سوی انقلاب اجتماعی
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
۲۴ آوریل ۲۰۲۵ برابر با ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
