نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو ما را به سوی جنگ داخلی می‌برد. این دقیقاً همان چیزی است که او می‌خواهد. چنین وضعیتی به نفع او خواهد بود. آتش در خیابان‌ها او را تقویت می‌کند و باعث رشد «اردوگاه ملی» می‌شود که به گرد او متحد خواهد شد.
جنگ داخلی به او این امکان را می‌دهد که مردم فجایع وحشتناک گذشته‌اش را فراموش کنند: قتل‌عام ۷ اکتبر، رها کردن گروگان‌ها، و ماجرای فساد مالی در ارتباط با قطر. هرج‌ومرج در خیابان‌ها همچنین می‌تواند بهانه‌ای مناسب برای لغو انتخابات سال ۲۰۲۶ باشد – در صورتی که نظرسنجی‌ها پیش‌بینی کنند که او شکست خواهد خورد.
به همین دلیل بود که او از اظهارات اهارون باراک، رئیس سابق دیوان عالی کشور، که درباره احتمال جنگ داخلی هشدار داد، این‌قدر ناراحت شد. به همین خاطر هم بود که نتانیاهو شتاب‌زده پاسخ داد: «هیچ جنگ داخلی‌ای رخ نخواهد داد.» بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی نیز فوراً واکنش نشان داد، چرا که خودش هم دلایلی برای ترس دارد. در گذشته، اسموتریچ توسط شاباک (سرویس امنیت داخلی اسرائیل) به ظن اقدامات خطرناک بازداشت شده بود. او گفت: «من مطمئنم که این فقط یک اقلیت کوچک و غیرنماینده است»، و اکثریت اردوگاه چپ میانه «حتی به جنگ داخلی فکر هم نمی‌کنند، خدای ناکرده.»
در گذشته من بر این باور بودم که دیوان عالی نباید نتانیاهو را فاقد صلاحیت اعلام کند – اما دیگر این‌طور فکر نمی‌کنم.
با دلگرمی از جنگ رو به تشدید، نتانیاهو جنگی فریبنده علیه دموکراسی اسرائیل به راه انداخته.
نتانیاهو اسرائیل را به سمت یک دیکتاتوری می‌کشاند.
بله، واقعیت دارد که چپ میانه در حال آمادگی برای جنگ داخلی نیست، اما جناح راست اسرائیل کاملاً آماده می‌شود – و حتی فراتر از آن. در عین حال، آن‌ها می‌خواهند اردوگاه مقابل را در خواب غفلت نگه دارند.
خشونت دیوانه‌وار همیشه از سمت راست سیاسی آمده است. قاتلان امیل گرونزویگ و اسحاق رابین هر دو از اردوگاه‌های نتانیاهو و اسموتریچ برخاسته‌اند. نخبگان راست‌گرا کسانی بودند که در دهه ۱۹۸۰ سازمان مخفی «زیرزمینی یهودی» را بنیان نهادند. این شهرک‌نشینان هستند که به سربازان ارتش اسرائیل حمله می‌کنند، خودروهای نظامی را به آتش می‌کشند، و به یهودیان و فلسطینی‌ها در کرانه باختری حمله‌ور می‌شوند.
باراک تنها حقیقتی وحشتناک را بیان کرد: «ما بسیار به جنگ داخلی نزدیک شده‌ایم. امروز یک ماشین در اورشلیم یکی از معترضان را زیر گرفت، فردا شاهد تیراندازی خواهیم بود و دو روز بعد خون خواهد ریخت.» او ادامه داد: «دولت از بسیاری از خطوط قرمز عبور کرده است. مشکل، شکاف عظیم در جامعه اسرائیل است – شکافی که در حال عمیق‌تر شدن است – و پایان آن همچون قطاری خواهد بود که از ریل خارج شده و به دره سقوط می‌کند: جنگ داخلی.»
نتانیاهو این شکاف بزرگ اجتماعی را خودش ایجاد کرد؛ با دامن زدن به نفرت میان دو نیمه ملت اسرائیل. در سال ۱۹۹۷، او در گوشی به خاخام قدوری گفت: «چپ‌گراها فراموش کرده‌اند که یهودی بودن یعنی چه.» از آن زمان تاکنون، او زیرک‌تر شده، ماشینی سمی ساخته و نفرت را به ستون اصلی استراتژی‌اش تبدیل کرده است.
همین هفته گذشته، در نشست کابینه برای بازگرداندن ایتمار بن‌گویر به سمت وزیر امنیت ملی، نتانیاهو رو به دادستان کل، گالی باهراو-میارا کرد و باز هم زهر ریخت: «شما روشنفکرها پیش خودتان می‌گویید، چی؟ می‌خواهید اجازه بدهید میمون‌ها رأی بدهند؟» این‌گونه است که بنزین بیشتری روی آتش ریخته می‌شود.
این استراتژی نفرت، سال‌ها پیش توسط ناتان اشل، رئیس دفتر پیشین نتانیاهو، به خوبی توصیف شد: «نفرت چیزی است که اردوگاه ما را متحد می‌کند… آن‌ها از همه چیز متنفرند… ما موفق شده‌ایم این نفرت را به اوج برسانیم، و همین ما را کنار هم نگه می‌دارد.» اشل کسی بود که با موبایلش از زیر دامن یکی از کارمندان دفتر نخست‌وزیری عکس گرفته بود و در نتیجه مجبور به استعفا شد.
چند روز پیش، یورام کوهن، رئیس سابق شاباک – که فردی بسیار تأثیرگذار است – در مصاحبه‌ای با ایلانا دیان در شبکه ۱۲ اسرائیل گفت که نتانیاهو «دارای مشکلات صلاحیتی» است. این ترسناک است. درباره حملات نتانیاهو به رئیس پیشین ستاد کل ارتش، هرتسل هالوی، و رئیس شاباک، رونن بار، کوهن گفت این اقدامات «باعث شکاف بزرگ و خشونت در درون جامعه خواهد شد.» اظهاراتی بسیار شبیه به سخنان باراک.
چند ماه پیش، پلیس مردی ۴۳ ساله از حیفا را دستگیر کرد که در ویدئویی گفته بود: «ما باید کل جامعه چپ‌گرا را از بین ببریم، قانونی یا غیرقانونی، تبر به سر و چاقو به صورت… هر کاپلان‌گری [معترض به سیاست‌های نتانیاهو] باید از کار بیفتد… آن‌ها و بچه‌هایشان را در روشنای روز می‌سوزانیم.»
به همین دلیل است که باید نسبت به توزیع گسترده سلاح‌هایی که بن‌گویر سازماندهی کرده مشکوک بود. این اسلحه‌ها به بیش از ۱۰۰ هزار غیرنظامی تحویل داده شده‌اند، بسیاری از آن‌ها شهرک‌نشین هستند. کارمندان دفتر بن‌گویر حتی به حدود ۱۳ هزار نفر به‌طور غیرقانونی اسلحه داده‌اند، بعضی از آن‌ها از نزدیکان خودش هستند.
چپ میانه باید برای مواجهه با این تهدید واقعی آماده شود، ما نباید چشم بر آن ببندیم. هیچ‌کس نباید در برابر حمله بی‌دفاع بماند. اهارون باراک و یورام کوهن کاملاً می‌دانند که دارند درباره چه چیزی هشدار می‌دهند.
منبع: هاآرتص، نحمیا اشتراسلر – برگردان: همایون فرزاد
