حساسیت ساواک و پادشاهی خواهان نسبت به بیژن جزنی – بیژن جزنی از زبان شالگونی و نویدی

۹ فعال سیاسی چپ‌گرا، هنگام فرار از زندان تیرباران شدند. این خبری بود که روزنامه‌ها در ۳۰ فروردین سال ۱۳۵۴ منتشر کردند؛ راز این قتل سیاسی تا زمان انقلاب بهمن و دستگیری و محاکمه کارکنان ساواک مسکوت ماند. در دادگاهِ کوتاه پس از انقلاب، آرش بازجوی ساواک تشریح کرد که به تصمیم حکومت پهلوی، بیژن و ۸ زندانی سیاسی دیگر را به تپه‌های اوین برده و در آن‌جا به رگبار گلوله بسته‌اند. جزنی را حذف فیزیکی کردند اما او همچنان حضور دارد، به بیان نویدی بیژن جزنی زنده است؛ در اندیشه و آثاری که از او به جا مانده است…

«آقایان، همه می‌دانند که در این مملکت آزادی وجود ندارد. کلیه قوانینی که دستاورد انقلاب مشروطه بود از بین رفته…. شما تعداد اندکی دانشجو را براندازنده حکومت قلمداد کردید که امنیت را به خطر انداخته‌اند، درحالی‌که خوب می‌دانید آنکه امنیت و آسایش را از ملتی سلب کرده، رژیمی است که حتی اجازه داشتن یک باشگاه یا یک کتابخانه را در دانشگاه نمی‌دهد. دانشجویان حتی از داشتن تشکل‌های صنفی خود نیز محرومند…در کشوری که همه درهای دموکراسی بسته می‌شود و همه درهای آزادی مسدود می‌گردد، اسلحه زبان به سخن می‌گشاید.» از متن دفاعیات بیژن جزنی در دادگاه بهمن ماه ۱۳۴۷