محاکمه ثابتی آرزوی دیرینه دادخواهان – رضا پورکریمی

برادر من هوشنگ پورکریمی یکی از بی شمار کمونیست های  آزادی خواه و انقلابی بود که در دهه ۱۳۵۰ توسط سازمان جهنمی ساواک، قربانی شکنجه،  زندان و خشونت سازمان یافته گردید و عاقبت در سال ۵۵ یا ۵۶ به قتل رسید. نزدیک به نیم قرن است که راز قتل او سر به مهر مانده و حقیقت این راز در نزد پرویز ثابتی و دیگر کارکنان دستگاه امنیتی و اطلاعاتی رژیم پهلوی محفوظ مانده است. پرویز ثابتی ریاست اداره کل سوم ساواک و دیگر همکارانش با چند انگیزه شماری از انقلابیون فدایی را سر به نیست کردند، اول اینکه تعداد جنایت هایشان مخفی بماند و دوم اینکه با بهره برداری از مزدوران امنیتی قلم بدست خود امثال عرفان قانعی فرد این شائبه را در افکار عمومی ترویج کنند که برخی از فدائیان توسط افراد هم سازمانی خود مورد تصفیه و حذف قرار گرفته اند. اما اکنون عکس هایی از دستگاه جهنمی ساواک به بیرون درز کرده که  نشان می دهد که بر زیر اجساد کشته شدگانی که قبل تر به طرز وحشیانه ای مورد شکنجه قرار گرفته اند پلاکی وجود دارد که عبارت ناشناس بر روی آنها نصب شده است. و این عکس ها بر خلاف گفته های مزدوران امنیتی نشان می دهد که مخالفین رژیم شاه به چه طرز وحشیانه ای در شکنجه گاه ها به قتل رسیدند و بدون اطلاع به خانواده های شان در گورستانهای بی نام و نشان سر به نیست گردیده اند. 

بهمن نادر ی پور با نام مستعار تهرانی در جریان محاکمه خود گفته بود که از سال ۵۶ مسئولین ساواک به آنها دستور داده بودند چنانچه کادرهای حرفه ای مخفی سازمان چریک های فدایی دستگیر شدند برای انها پرونده سازی  نشود و از طریق خوراندن قرص سیانور به حیاتشان پایان دهند. بهمن نادری پور در جریان محاکمه که به سال ۱۳۵۸ اتفاق افتاد به نام چند فدایی انقلابی اشاره می کند که توسط خود و همکارانش به انها سیانور داده است و به این ترتیب آنها را به قتل سانده است. با این حساب تردیدی نیست که دیگر کارکنان دستگاه ساواک هم در اداره جات مختلف این دستگاه جهنمی دستور روسای خود را به این شیوه به انجام رسانده باشند.  

اکنون نزدیک به نیم قرن است که نام برادر من هوشنگ در لیست ناپدیدشدگان قهری وجود دارد.                               

این در حالی است که بر اساس قوانین سازمان عفو بین الملل، شکنجه، ناپدید سازی قهری و کشتار زندانیان مصداق جنایت علیه بشریت هستند.

از این رو پرویز ثابتی که در رژیم سلطنتی پهلوی یکی از شاخص ترین و بلندپایه ترین مقامات امنیتی این رژیم بود و نقش تعیین کننده ای در پرونده سازی، سرکوب، شکنجه، قتل و سر به نیست کردن  مخالفین سیاسی شاه داشت باید محاکمه و مجازات شود.

بنابر قوانین عفو بین الملل، کسانی که مرتکب سهمگین ترین جنایات شده اند نباید بتوانند که مخفی بمانند و باید محاکمه شوند. اما این قانون نه تنها در باره پرویز ثابتی انجام نشده بلکه پس از رونمایی شرم آور او در گردهمایی سلطنت طلبان در لس آنجلس برخی از رسانه های معلوم الحال با ساختن مستند در صدد سفید شویی از جنایات او بر آمدند. با این انگیزه که قبح شکنجه شکسته شود و قتل و جنایت عادی سازی گردد.   

محاکمه پرویز ثابتی یک پیام دیگر هم برای جنایتکاران و شکنجه گران جمهوری اسلامی می تواند داشته باشد که دنیا جای امنی برای سرکوبگران و جلادان نیست.

 به غیر از من خانواده های بسیاری وجود دارند که در مسیر دادخواهی از کشته شدگان خود در دو نظام سلطنتی و جمهوری اسلامی فعالیت می کنند و موضوع لغو شکنجه، اعدام، دادخواهی و محاکمه شکنجه گران و ادمکشان دو رژیم شاه و شیخ یکی از مطالبات و اهداف انهاست. با گذشت این همه سال داغ و زخم بسیاری از خانواده ها التیام نیافته و من نیز همچون بسیاری از زندانیان سیاسی دوران رژیم ستم شاهی خواستار محاکمه پرویز ثابتی این چهره مخوف ساواک هستم. چرا که محاکمه پرویز ثابتی آرزوی دیرینه دادخواهان و مردم ازادیخواه است و باید اجرایی شود.