پیام تبریکی جنبش آزادی بخش زنان به زنان مبارز و پیشگامان آزادی
۸ مارچ، روز جهانی زن، تنها یک مناسبت تقویمی نیست، بلکه یادآور سال‌ها مبارزه، مقاومت و فریاد زنان برای عدالت، برابری و آزادی است. این روز را به تمامی بانوان شجاع و مبارز افغانستان که با وجود همه سرکوب‌ها، همچنان در برابر ستم ایستاده‌اند، تبریک می‌گوییم. شما، زنان جنبش‌های آزادی‌بخش، فعالان حقوق زنان، خبرنگاران، نویسندگان، استادان، دانشجویان و مادرانی که امید را زنده نگه داشته‌اید، نماد سربلندی و افتخار استید. شما که از پشت دیوارهای تحمیل‌شده طالبان، صدای اعتراض خود را به گوش جهانیان رسانده‌اید، شما که به رغم شکنجه، تهدید و آوارگی، از آرمان‌های‌تان دست نکشیده‌اید، پیشگامان راه آزادی‌اید!
۸ مارچ را در شرایطی گرامی می‌داریم که زنان افغانستان با شدیدترین نوع سرکوب مواجه‌اند، اما در برابر این تاریکی، شما همچون مشعلی فروزان، مسیر آینده را روشن کرده‌اید. این روز متعلق به شماست، به زنان دلیری که خواب استبداد را آشفته کرده‌اند.
طالبان، از روز نخست بازگشت خود، زنان را نخستین و اصلی‌ترین قربانی سیاست‌های زن‌ستیزانه‌شان قرار دادند. فرامین یکی پس از دیگری صادر کردند:
• بستن دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها بر روی دختران،
• منع اشتغال زنان و محروم‌سازی‌شان از حقوق اقتصادی،
• تحمیل حجاب اجباری و محدودیت در رفت‌وآمد،
• حذف زنان از فضاهای عمومی، پارک‌ها و مراکز تفریحی،
• افزایش ازدواج‌های اجباری و کودک‌همسری،
• سرکوب، بازداشت و شکنجه زنان معترض،
• سلب هویت زنان و حذف کامل‌شان از ساختارهای اجتماعی و سیاسی.
این فرامین عصر حجر، نه تنها نقض آشکار حقوق زنان است، بلکه تلاشی برای از بین بردن هویت، شخصیت و حضور زنان در جامعه افغانستان است. طالبان به‌دنبال ساختن جامعه‌ای استند که در آن، زن تنها در نقش یک برده، یک قربانی خاموش و یک سایه در خانه باقی بماند. اما این سیاست‌ها نتوانسته و نخواهد توانست صدای آزادی‌خواهی زنان را خاموش کند.
مبارزات زنان در برابر طالبان؛ شعله‌هایی است که هیچگاه خاموش نمی‌شوند،
در برابر این سرکوب‌های بی‌رحمانه، زنان افغانستان سکوت نکرده‌اند.
با وجود خطر مرگ، شکنجه و زندان، زنان به خیابان‌ها آمدند، شعار “نان، کار، آزادی” سر دادند و با مشت‌های گره‌کرده، علیه استبداد قیام کردند.
گروه‌های زیرزمینی زنان، در خفا به تدریس، آگاهی‌بخشی و سازمان‌دهی مبارزات ادامه می‌دهند.
زنان روزنامه‌نگار و فعالان حقوق زن و حقوق بشر، با نوشتن، گزارش دادن و بازتاب صدای قربانیان، جهان را از وضعیت افغانستان آگاه می‌سازند.
در دنیای مجازی، زنان افغانستان روایت‌های‌شان را منتشر می‌کنند، جنایات طالبان را مستند می‌سازند و کمپین‌های جهانی به راه می‌اندازند.
طالبان با تمام قساوت‌شان، نتوانسته‌اند این آتش را خاموش کنند. هر زنی که برخلاف اراده طالبان نفس می‌کشد، زندگی می‌کند و مبارزه می‌کند، خود یک انقلاب است.
پیام به زنان مبارز: ایستادگی، اتحاد و امید
ای زنان مبارز!
شما تنها نیستید. هر گام شما در این مسیر، هر کلمه‌ای که می‌نویسید، هر فریادی که سر می‌دهید، بخشی از یک جنبش بزرگ آزادی است. تاریخ، به یاد خواهد داشت که شما، در روزهایی که جهان پشتش را به زنان افغانستان کرده بود، تسلیم نشدید. شما، آینده‌سازان افغانستان آزاد استید.
ایستادگی کنید، زیرا هیچ استبدادی تا ابد دوام نخواهد آورد.
متحد بمانید، زیرا اتحاد ما، سلاحی است که ظلم را به زانو درخواهد آورد.
امید را زنده نگه دارید، زیرا فردای افغانستان، با مقاومت و ایستادگی شما ساخته خواهد شد.
۸ مارچ، روز شماست. روز زنانی که در تاریک‌ترین روزها، مشعل‌دار امید و آزادی بوده‌اند.
زنده باد زنان مبارز افغانستان!
زنده باد جنبش آزادی بخش زنان
زنده باد مقاومت!
زنده باد آزادی!
