هشت مارس، روز جهانی زن، یادآور مبارزات تاریخی زنان برای دستیابی به برابری، عدالت و رهایی از تبعیض و خشونت است. اما این روز در حالی فرا میرسد که زنان بسیاری در سراسر جهان همچنان تحت فشار و سرکوب قرار دارند—از زنان مهاجر و پناهجو گرفته تا زنانی که در ایران و سایر حکومتهای سرکوبگر با تبعیض و خشونت سیستماتیک روبهرو هستند.
زنان مهاجر و سرپرست خانوار؛ قربانیان تبعیض و بیعدالتی
در جوامع مهاجرپذیر، زنان پناهجو، بهویژه آنهایی که سرپرست خانوار هستند، با فشارهای چندجانبهای مواجهاند. این زنان نهتنها باید مسئولیت تأمین معیشت خانواده را در شرایطی سخت و نابرابر به دوش بکشند، بلکه با موانع قانونی، تبعیض شغلی، استثمار کاری و نبود حمایتهای اجتماعی نیز روبهرو هستند.
در بسیاری از کشورهای میزبان، سیاستهای سختگیرانه و بوروکراسی پیچیده، زنان مهاجر را در موقعیتی آسیبپذیر قرار داده و آنها را از دسترسی به کار، مسکن و خدمات درمانی محروم میکند. علاوه بر این، آنها به دلیل موقعیت ناپایدارشان در معرض انواع خشونت—از آزارهای جنسی و استثمار اقتصادی گرفته تا خشونت خانگی—قرار دارند، اما اغلب به دلیل ترس از اخراج یا عدم حمایت قانونی، امکان اعتراض و پیگیری حقوق خود را ندارند.
زنان در ایران؛ قربانیان سرکوب و تبعیض سیستماتیک
در ایران، دهههاست که زنان با قوانینی تبعیضآمیز، خشونت دولتی و سرکوب مداوم حقوق خود مواجهاند. آنها از ابتداییترین حقوق انسانی همچون انتخاب پوشش، حق طلاق، حضانت فرزند، و مشارکت برابر در عرصههای اجتماعی و سیاسی محروم شدهاند. حکومت جمهوری اسلامی نهتنها اعتراضات زنان را سرکوب میکند، بلکه با بازداشت، شکنجه و حتی صدور احکام اعدام، تلاش دارد که جنبشهای زنان را خاموش کند.
مخصوصا بعد از جنبش« زن،زندگی،ازادی»
رژیم ایران وحشیانه ترین خشونتها را علیه زنان اعمال کرده است.
در این میان، حکم اعدام شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی، نشانگر تشدید سرکوب سیستماتیک علیه زنان معترض است. این سه زن فعال به دلایل سیاسی ،واهی و زیر وحشیانه ترین شکنجه قرار داده و محکوم به اعدام شدهاند.
آنها اکنون در خطر جدی قرار دارند.
شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه، ضمن محکوم کردن این احکام غیرانسانی، از تمامی نهادهای بینالمللی، سازمانهای حقوق بشری و مدافعان آزادی میخواهد که به این پرونده توجه ویژهای داشته باشند.
و برای جلوگیری از اجرای این احکام ظالمانه فشارهای لازم را بر حکومت ایران اعمال کنند.
همبستگی جهانی برای آزادی و عدالت
هشت مارس تنها یک روز نمادین نیست؛ بلکه فراخوانی برای مبارزهای مداوم در جهت آزادی، برابری و عدالت است. زنان مهاجر، زنان تحت سلطه حکومتهای سرکوبگر و تمامی زنانی که با نابرابری و خشونت روبهرو هستند، نیازمند همبستگی و حمایت جهانیاند.
امروز، وظیفه همه ماست که نهتنها صدای این زنان باشیم، بلکه برای تغییر ساختارهای ناعادلانهای که آنها را به حاشیه رانده است، تلاش کنیم.
جامعهای آزاد و عادلانه بدون رهایی زنان ممکن نیست، و این مبارزه تا تحقق برابری و عدالت ادامه خواهد داشت.
هشت مارس، روز همبستگی جهانی زنان برای آزادی و برابری است
شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه
شش مارس. ۲۰۲۵