این طوفان توییتری و اینستاگرامی فراخوانی است برای اعتراض به قتل عمد حکومتی و به رژیمی که با وحشیانه‌ترین شیوه‌ها به زندگی، آزادی، برابری و کرامت انسانی حمله می‌کند. اعدام‌ها تنها نتیجه‌ی سیاست‌های سرکوبگرانه نیستند، بلکه ابزاری برای تحمیل مرگ و از بین بردن هرگونه مقاومت است. در سال ۲۰۲۴، دستکم ۹۴۱ نفر را در زندان‌های ایران قتل‌عام کردند، قتل‌عامی که نام آن اعدام است.
محکوم کردن این جنایت‌ها باید از هر دیوار و مرزی عبور کند و جهان را به لرزه درآورد. صدای پخشان عزیزی، شریفه محمدی، وریشه مرادی و همه معترضان، مخالفان، فرودستان و گروه‌های به حاشیه رانده شده که در صف اعدام قرار دارند باید در این مبارزه برای زندگی و آزادی شنیده شود. ما مبارزه‌ای بی‌پایان داریم و با مقاومت تمام، نشان خواهیم داد که زندگی و آزادی برای ما یک اصل است، نه یک گزینه.
دوشنبه ۶ اسفند، ساعت ۹ شب به وقت ایران، صدای اعتراضمان را در خیابان‌های مجازی بلند خواهیم کرد. با هشتگ #WeProtestExecution نشان خواهیم داد که هرگز از مبارزه برای زندگی، آزادی و برابری دست نخواهیم کشید، چرا که مقاومت زندگی است.
یک پاسخ
بخشهای کوتاهی از نامه وریشه مرادی از بند زنان اوین(۹ بهمن ۱۴۰۳-۲۸ ژانویه ۲۰۲۵):ژن ژیان آزادی مقاومت زندگی ست«حکم اعدام برای من صادر گشته،برای «ما»! ما،یعنی بخشی از زنان مبارز زندانی!من و سایر دوستانم به نمایندگی از یک جامعه حکم گرفته‌ایم.این درواقع خوابی است که برای تمامی جامعه دیده‌اند. سرکوب(بخوانید اعدام) جامعه را در پیش گرفته و صد البته که با مقاومت روبرو خواهند شد.«ژن،ژیان ،آزادی» شعار ما و نمودی سمبلیک از پارادایم فکری ماست.پارادایمی که بروشنی به مسائل اساسی جهان و انسان امروزین می‌پردازد.بنابراین خویش را در مرزهای ملیتی، جنسیتی و طبقاتی محدود نکرده وسعی دارد با دیدی فراخ و همه‌جانبه به مسائل بنگرد.مادام اکثر مسائل جهانی گشته، پس جهانی شدن مبارزه هم منطقی‌ترین روش است.برخی از مسائل ما انسان‌ها مشترک است،پس طبیعیست که مبارزه‌مان نیز بر پایه ی پدیده‌هایی مشترک صورت گیرد.«ژن،ژیان،آزادی» بیانگر خواست‌های مشترک اکثر مردمان کره‌ی زمین است:حیاتی آزاد و دموکراتیک.این نیز راز پشتیبانی جهانی از زندانیان زن است.