امریکا و غرب قابل اعتماد نیستند، ایران، نه لیبی است و نه اوکراین! – مصطفی قهرمانی

اتفاقاً یک همچون سناریویی و تیتر زدن برای آن تنها توسط جبهه متحد رساناهای جنگ‌طلب امپریالیستی و صهیونیستی می‌تواند در راستای ایجاد جنگ‌روانی. و تحت فشار قرار دادن میهن در اتاق‌های فکر امریکا طراحی شده باشد. آنها اما به باور من  شدیداً دچار ضعف ادراک محاسباتی هستند، ایران ما نه لیبی است و نه پاکستان و نه حتی اوکراین.

ایران تنها کشور و دولت – ملت در منطقه ما است که بالفعل و بالقوه نه‌فقط توانایی مشارکت در تصمیم‌سازی‌های منطقه‌ای بلکه در عرصه بین‌المللی و فرامنطقه‌ای را  نیز دارا می‌باشد. ایران ما این‌بار دیگر مصمم است در مدیریت و شکل‌دهی سرنوشت ملی و منطقه‌ای خود مشارکت و دخالت مستقیم داشته باشد و این یگانه دلیل برای بیش‌از ۷۵ سال مخالفت آشکار قدرت‌های استعمارگر با میهن صلح‌طلب ما بوده است و گرنه توانایی‌های صلح‌آمیز هسته‌ای‌ ایران، کشوری که بیش‌از نیمی از جغرافیا و مساحت تاریخی خود را در ۲۵۰سال گذشته در جنگ‌های تحمیلی و نابرابر از دست داده است بهانه است. ایران برآمده از انقلاب اکنون دیگر کشوری است که تنگناهای ناشی از “تنهایی استراتژیک” خود را شناخته است. تجمیع ثروت مادی و معنوی در کنار اقتدار نظامی در حوزه بازدارندگی پاسخ ما بر تنگناهای این “تنهایی استراتژیک” می‌باشد. و این به باور ایرانیان دلیل اصلی مخالفت  امریکا و غرب و نیروهای نیابتی‌اشان درمنطقه با این ملک و ملت است. ایران ما با بیش‌از ۸۵ میلیون جمعیت فرهیخته و توان‌مند و تاریخ فرهنگ و تمدن بیش‌از ۳۰۰۰ ساله خود لیبی قذافی نیست که ذلیل و زمین‌گیر شود. آیا قدرت‌های قاهر و زورگوی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای می‌خواهند پیگیری این انتظارات مشروع را از این ملت بزرگ سلب کنند؟

و اما رژیم اسرائیل و اربابان امریکایی اش باید این‌را بدانند تا وقتی «دیمونا» مرکز هسته‌ای اسرائیل در صحرای نقب برای موشک‌های نقطه‌زن ایرانی قابل دسترسی است و تا زمانی که انبار بمب‌های اتمی اسرائیل در قبرس در تیررس موشک‌های هایپرسونیک ایران هستند رژیم تجاوزگر اسرائیل غلط می‌کند به تأسیسات زیربنایی انرژی ایران حمله کند.

ما ایرانیان حاضر هستیم در هر زمان و مکان با اقتدار و در شرایط پایاپای در مورد سامان‌دهی و سرنوشت صلح منطقه و جهان با ۵+۱ دوباره در دنباله برجامی که امریکا از آن یک‌طرفه و بدون دلیل و تنها از سر زیاده‌خواهی خارج شد گفتگو و مذاکرات را آعاز کنیم اما تنها در صورتی که آنها حاضر به پذیرفتن و بازگشت بی‌قید و شرط به وضعیت موجود پیش از خروج خود از برجام (status quo ante) باشند.