انقلاب ۲۲بهمن ۵۷، توده ای ترین انقلاب سده اخیر، شتابان به اختناق و دیکتاتوری شاه و همه حامیان بین اللملی اش پایان داد و توانست نظام دیرینه سلطنتی را سرنگون کند.
بحران انقلابی چنان شتابان گسترش یافت و «جزیره ثبات» را درنوردید که بیشتر ناظران را غافلگیر وحیرت زده کرد. انقلاب اما در لحظه پیروزی شکست خورده بود. نیروئی که توانست قدرت را قبضه و برآمد کند ، اساسا نیروئی ارتجائی، ضد مردمی و فاشیسم مذهبی بود. به عبارتی تناقض انقلاب بهمن در آن بود که از دل آن در لحظه پیروزی انقلاب، فاشیسم دینی به کمک طبقه حاکم متولد شد.
تعرض و سرکوب حکومت شاه بیش از هر نیروئی متوجه جریانات و عناصر چپ بود. سرکوب، زندان، اعدام فعالین چپ ،ضزیات مهلکی را به چپ وارد کرده بود.
اما چپ علی رغم همه جانفشانی ها و فداکاری ها و ایستادکی در مقابل دیکتاتوری شاه، از تاثیر بر تحولات در آن مقطع بازماند. خط مشی چپ بطور آشکار، مبارزه ای جدا ازکارگران و مبارزات وسیع توده ای بود. تحت تاثیر از دیگر سیاستها دنباله رو و از کمک به سازمانیابی توده ها و به ویژه سازمانیابی طبقه کارگر باز ماند.
بخشی از چپ درک و رویکرد روشنی از حکومتی که از دل انقلاب برمی خاست، و رویکرد روشنی از مبارزه علیه سرمایه داری و مبارزه علیه امپریالیسم نداشت. چنین وضعیتی، ضربات سنگینی را به چپ وارد کرد.
اکنون اما نیاز به تغییر و انقلاب دیگری است تابتوان خواست و مطالبات بهمن ۵۷ و امروز با صدها مطالبه و خواست در اعتراضات کف خیابان، کف زندان و کف کارگاه و کارخانه هستیم.
امروز شاهد گسترش و عمق یابی مبارزه مردم برای جدائی نهاد دین از حکومت وبه عبارتی امروز درمنطقه کشوری هستیم که سکولاریسم از پائین و اعماق جامعه بر می خیزد.
تداوم مبارزه جنبش های اجتماعی و طبقاتی و جنبش مطالباتی بیان روشن این مساله است.
بزرگترین ضعف انقلاب بهمن در عدم سازمانیابی کارگران و سازمان یابی سراسری و عمومی بود.
امروز اما حول جنبه های گوناگونی وارد مبارزه توده ها علیه نظام فاشیسم مذهبی، وارد مبارزه ای مداوم، پردامنه و فرسایشی شده است. از همین رو سازمانیابی و تشکل یابی مستقل و از پائین، اصلی ترین امر پیشروی و پیروزی مبارزات جاری است.
در چنین مبارزه ای تشکل های کارگران معلمان، دانش آموزان و دانشجویان، پرستاران، بازنشستگان، جنبش زنان ایران ، پیکارملیت های تحت ستم (بلوچ ها، کرد ها، عرب ها، ترکمان و آذری و…)، فرودستان و به حاشیه رانده شدگان، جنبش داد خواهان، مدافعان حفط زیست بوم،… برای تحقق مطالبات اقتصادی و طبقاتی، برای مبارزات طبقاتی و آزادیخواهانه شکل می گیرد ورژیم را به عقب می راند.
امروز بیش از هر زمانی طبقه حاکم، دولت و نظام جمهوری اسلامی زیر تهاجم انقلابی مردم ایران قراردارد، هراس حکومت همه از همین مساله است. امروز همه کشور های منطقه ، اروپا و امریکا مخالف تحول دموکراتیک و انقلاب در ایران هستند.
بر متن این شرایط وظیفه مبرم چپ علاوه برکمک به سازمانیابی توده ای ودفاع قاطع و پیگیر از آزادی های بی قید و شرط سیاسی، برابری، دموکراسی فراگیر واز پائین، عدالت اجتماعی وحق حاکمیت مردم به معنای حق تاسیس حکومت و بزیر کشیدن آن وحق تعیین سرنوشتشان بدست خودشان، زمینه ایفای نقش موثر در روند تحولات انقلابی کنونی را فراهم نماید.
چپ باید باخانه تکانی و نقد سیاست ها واشتباهات گذشته علاوه بردفاع وپشتیبانی همه جانبه از مطالبات ومبارزات توده ها برای سازماندهی نهادهای قدرت کارگری و مردمی از پائین وبی وقفه بکوشد، تا بتواند به ضروزت های ایجاد آلترناتیو ازپائین یاری رساند.
سرنگون باد نظام جمهوری اسلامی!
پیروز باد جنبش انقلابی مردم ایران!
زنده باد آزادی، برابری، دموکراسی و عدالت اجتماعی!
انقلابی دیگر در راه است!
هیات هماهنگی نهاد های چپ و دموکراتیک
بهمن ۱۴۰۳ – فوریه ۲۰۲۵
3 پاسخ
سلام .
نهاد های چپ و دمکراتیک شامل کدام احزاب چپ و دموکرات می باشد؟
“بخشی از چپ درک و رویکرد روشنی از حکومتی که از دل انقلاب برمی خاست، و رویکرد روشنی از مبارزه علیه سرمایه داری و مبارزه علیه امپریالیسم نداشت”
بخشی از چپ که به ان اشاره شده شامل کدام احزاب چپ یا “چپ” در ان دوران میباشد؟لطفا نام ببرید!
لطفا ذیل اطلاعیه خود بنویسید این هیئت شامل کدام افراد و گروه هاست.
بدبختانه ده ها گروه با عناوین و اسامی دهان پر کن درست شده اند مه اسم شان ادعای تشکل جریانات و گروه های زیادی است اما در نهایت مولا از دو‌سازمان یا گروه کوچک تشکیل شده اند.