سرکوب بی‌رحمانه مهاجرت غیرقانونی. برخورد سختگیرانه با جرایم و نظم عمومی. پاک‌سازی «ایدئولوژی جنسیتی» و «بیداری» از مدارس. تضعیف آزادی دانشگاهی، استقلال قضایی و مطبوعات. اتحاد با ناسیونالیسم مسیحی. حمله به نهادهای دموکراتیک.
«خودکامگی انتخاباتی» که در مجارستانِ ویکتور اوربان برقرار است، مدت‌ها مورد تحسین دونالد ترامپ و جنبش «آمریکا را دوباره عظمت ببخشیم» (MAGA) بوده است. اکنون این تحسین در حال تبدیل شدن به تقلید است.
تحلیلگران می‌گویند در هفته‌های اولیه دوره دوم ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده، نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از آغاز فرآیند “اوربانیزه” شدن آمریکا مشاهده می‌شود.
با ایلان ماسک، میلیاردر فناوری، در کنار خود، ترامپ با سرعتی حیرت‌آور دست به اخراج منتقدان، مجازات رسانه‌ها، پاداش دادن به متحدان، تضعیف دولت فدرال، سوءاستفاده از مصونیت ریاست‌جمهوری و آزمودن حدود اختیاراتش زده است. بسیاری از این اقدامات غیرقانونی و مغایر با قانون اساسی بوده‌اند. با توجه به ضعف کنگره، تنها دادگاه‌های فدرال تا حدودی توانسته‌اند سرعت این روند را کاهش دهند.
کریس مورفی، سناتور دموکرات از ایالت کنتیکت، می‌گوید: «آن‌ها در حال کپی کردن مسیر دیکتاتورهای بالقوه‌ای مانند ویکتور اوربان هستند. شما شاهد گرایش به سمت رسانه‌های تحت کنترل دولت هستید. قوه قضاییه و نیروهای انتظامی ظاهراً آماده‌اند تا تمرکزشان را بر تعقیب قضایی مخالفان سیاسی بگذارند. رئیس‌جمهور می‌خواهد تمام قدرت مالی را در دست خود بگیرد تا فقط او تصمیم بگیرد که چه کسی پول دریافت کند.»
اوربان، که از سال ۲۰۱۰ در قدرت است، پیش‌تر توسط استیو بَنِن، مشاور سابق ترامپ، «ترامپ قبل از ترامپ» توصیف شده بود.
تجربه نابودی تدریجی نهادهای دموکراتیک و تسلط رسانه‌ای در مجارستان اکنون به‌عنوان هشداری جدی درباره خطرات خودکامگی برای آمریکا در نظر گرفته می‌شود.
اوربان، که کشور خود را «محیطی برای آزمایش لیبرالیسم‌ستیزی» توصیف کرده است، با استفاده از اکثریت دو‌سوم حزبش در پارلمان، قانون اساسی را بازنویسی کرد، نهادهای دولتی را در اختیار گرفت و قوانین انتخاباتی را تغییر داد.
او نظام قضایی و دانشگاه‌های عمومی را به شکلی بازطراحی کرد که به حزبش وفادار باقی بمانند.
او همچنین رسانه‌ها را تحت کنترل خود درآورد و با دادن قدرت و پول به متحدانش، سیستم پاداش و مجازات جدیدی ایجاد کرد.
برآوردها نشان می‌دهد که ۸۵٪ از رسانه‌های مجارستان در کنترل دولت هستند، که این به اوربان اجازه داده است تا افکار عمومی را هدایت کرده و مخالفان را به حاشیه براند.
اوربان با بهره‌گیری از شعارهای ضد مهاجرتی و «ارزش‌های خانوادگی» موفق شد پایگاه اجتماعی خود را بسیج کند.
حامیان آمریکایی اوربان شامل جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، شخصیت رسانه‌ای تاکر کارلسون، و کوین رابرتز، رئیس اندیشکده بنیاد هریتیج، هستند.
رابرتز یک‌بار گفت: «مجارستان مدرن نه‌تنها یک الگو برای حکمرانی محافظه‌کارانه است، بلکه الگوی اصلی است.»
بنیاد هریتیج همچنین مسئول “پروژه ۲۰۲۵”، برنامه‌ای راست‌گرای افراطی برای دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ است.
اوربان در ماه نوامبر به فلوریدا سفر کرد و در عمارت مارالاگوی ترامپ با او و ماسک دیدار کرد. او مدعی شد: «ما وارد سیستم سیاست‌گذاری تیم دونالد ترامپ شده‌ایم و در آنجا مشارکت عمیقی داریم.»
اما حتی اوربان نیز ممکن است از سرعت اقدامات ترامپ پس از بازگشت به قدرت، شوکه شده و حتی به ان حسادت کند، چرا که ترامپ در حال حمله به بنیان‌های دموکراسی آمریکا، نه با قلم و تدریج، بلکه با پتک است.
بیل کریستول، رئیس گروه مدافع “دفاع از دموکراسی باهم”، می‌گوید: «برگرداندن روایت درباره حمله ۶ ژانویه، تبدیل شدن به یک دولت طرفدار آن شورش، سپس استفاده ابزاری از وزارت دادگستری و صحبت از اخراج دسته‌جمعی در اف‌بی‌آی – این‌ها از حد معمول بسیار فراتر رفته و برای دموکراسی خطرناک هستند.»
او افزود: «اگر ترامپ بتواند این کارها را انجام دهد، چرا نتواند دستور دهد که وزارت دادگستری علیه شما و من و ۵۰ نفر دیگر تحقیق کند؟»
ترامپ در روز نخست دوره دوم خود، حدود ۱۵۰۰ نفر از شورشیان ۶ ژانویه را عفو کرد، از جمله کسانی که به‌طور خشونت‌آمیز به پلیس کاپیتول حمله کردند.
او دادستان‌های فدرالی را که در پرونده‌های مربوط به او کار می‌کردند، اخراج کرد و تلویحاً از پاک‌سازی هزاران مأمور اف‌بی‌آی که روی این پرونده‌ها کار می‌کردند، سخن گفت.
ترامپ با الگوبرداری از روش‌های اوربان، جنگ‌های فرهنگی را تشدید کرده است.
او این هفته دستور اجرایی برای ممنوعیت ورزشکاران ترنس از رقابت در ورزش زنان را امضا کرد و از دادستان کل، پم بوندی، خواست که تیم ویژه‌ای برای از بین بردن آنچه «تعصب ضد مسیحی در دولت فدرال» خواند، تشکیل دهد.
او همچنین در حال تلاش برای به حاشیه راندن رسانه‌های جریان اصلی است.
در کاخ سفید، صندلی جدیدی برای «رسانه‌های جایگزین» در جلسات مطبوعاتی اختصاص داده شده است، در حالی که ماسک و دیگر میلیاردرهای فناوری نقشی پررنگ در سیاست رسانه‌ای جدید ایفا می‌کنند.
اما مهم‌ترین تحول، آشفتگی بی‌سابقه‌ای است که ترامپ در دولت فدرال ایجاد کرده است.
حداقل ۱۷ بازرس کل را برکنار کرده است، برنامه‌های قدیمی را منحل کرده، بودجه فدرال را به حال تعلیق درآورده و حتی نقش کنگره در وضع قوانین و تعیین بودجه را به چالش کشیده است.
دفتر مدیریت و بودجه (OPM) تحت نفوذ تیم ماسک قرار گرفته است، که در حال ارائه “خریدهای تشویقی” به کارمندان فدرال و جایگزین کردن آن‌ها با افراد وفادار است.
لری جیکوبز، استاد علوم سیاسی در دانشگاه مینه‌سوتا، می‌گوید: «اگر چشمانتان را کاملاً بسته باشید، شاید متوجه نشوید، اما حقیقت این است که در یک معنای واقعی، دموکراسی آمریکا این ماه مرده است.
این به این معنی نیست که برای همیشه از بین رفته، اما در حال حاضر، نظامی که مبتنی بر پاسخگویی و نمایندگی بود، دیگر وجود ندارد.»
گاردین – برگردان برای اخبار روز: همایون فرزاد
یک پاسخ
امیدوارم آن گروه از چپ که دموکراسی را پدیده ای بورژوایی میدانند خوشحال شده باشند.