شرایط بحرانی کشوروموقعیت مخاطره‌آمیز منطقه و جهان، نگرانیآور و هشداردهنده وتحلیل این شرایط و ارائه راه برون رفت از آن، دشوار است.
اوضاع فاجعه بار منطقه درپی جنایات اسرائیل و نیروهای نیابتی آمریکا و غرب، نسل‌کشی در غزه، کشتار و ویرانی در لبنان، حمله و تجاوز و نابودی زیرساخت‌های سوریه وحضور دشمن در پشت مرزهای کشورو… به تضعیف موقعیت جمهوری اسلامی ایران درمنطقه و افزایش فشاروفزون‌خواهی امپریالیسم انجامیده وعملکرد ضد مردمی درداخل کشور، سیاست خارجی حکومت را از پشتوانه مردمی تهی کرده و برخطرجنگ داخلی و تجزیه ایران افزوده است.
درمیهنمان، سخت جانیِ نهادهای واپسگرای پیشاسرمایه‌داری وشکل‌گیری اقتصاد سرمایه‌داری بیمار و افسارگسیخته، همراه با فساد گسترده و نهادینه شده درارکان حکومت، زندگی مردم را با رنج و فقر عجین ساخته است.
عملکرد نیروهای واپسگرا با تسلط بر امورفرهنگی وهنری، سرکوب آزادی‌ها و احزاب و تشکل‌ها، حذف دگراندیشان، پایمال کردن حقوق زنان و اقوام، گسترش حجاب اجباری، سانسور کتاب، فیلم و… وتصویب قوانین ضد حقوق و آزادی‌های دموکراتیک، از یک سو عرصه را برملت تنگ کرده و از دیگر سو چیرگی نولیبرالیسم بر اقتصاد، با خصوصی‌سازی ثروت‌های عمومی، اقتصاد غارتی، رانتی، ضد تولید ملی، ضدکارگریو… نفس مردم را بریده است!
سقوط روزافزون و شتابان بخشهای تازه ای از اقشار جامعه به زیرخط فقر، تورم بی مهار، بحران تولید، آب، مسکن، بهداشت و درمان، ویژه خواری، کوه، رود، جنگل و زمین خواری، تاراج معادن و خام فروشی محصول آنها، افزایش مهاجرت جوانان و نیروی کارمتخصص، اعتیاد، تن فروشی، کودک آزاری، ناامنی درمرزها و حتی شهرها، بحران اخلاقی و … شکاف و بی اعتمادی میان حکومت و مردم را چنان ژرفا بخشیده که امکان تعامل را تقریباً ناممکن ساخته است و نارضایتی مردم در شورش ها و نافرمانی ها و مقاومت های پراکنده روی می دهد و روز به روز گسترده تر می شود.
حکومت پایگاه های اجتماعی خود را بیشتر از دست می دهد و ریزش های تازه حتی در سطوح بالای حامیان حکومت رخ می نماید. به گفته یکی از مسئولان، از ۳۵۰۰مسجد در تهران، هزار مسجد فعال نیستند! کاهش شمار نمازگزاران و ترک نماز جمعه امام جماعتی که به املاک عمومی دست اندازی کرده بود، زنگ خطری دیگر برای حاکمان استکه نشان می دهد مبارزه با فساد و ویژه خواری مطالبه ای همگانی است که می تواند گسترده ترین اقشار اجتماعی را متحد کند. گرچه هنوز روش مقابله با این پدیده و بحران های مشابهاز سوی نیروهای منتقد و مخالف ارائه نشده است، اما تجارب مبارزات مردم، حاکی از آن است که شیوه مبارزه مدنی و “مطالبه محور” در دستور کار جنبش قرار گرفته است.
مبارزات مردم به جان آمده ازستمنیروهای فاسد واپسگرا و غارتگر، تا کنون بساط گشت ارشاد، حجاب اجباری و فیلترینگ فضای مجازی راکمابیش برچیده ومطالبات اقتصادی مردم و برقراری عدالت اجتماعی را دردستور کار قراردادهوضرورت، اهمیت و فوریت آن را آشکار کرده است.
دراین شرایط خطیر، مردم میهنمان،به دلیل سرکوب احزاب و سازمان‌های مترقی و مردمی، نامتشکل، بی‌برنامه و بی‌رهبرند و درغیاب نیروی مردمی متشکل و قدرتمند، آینده روشنی در پی فروپاشی حکومت، دیده نمی‌شود.
بنابراین، لازم است نیروهای ملی و مترقی، به ویژه چپ ایران، بر پایه برنامه‌ای حداقلی متحد شوند و برای نجات ایران، به یاری مردم بشتابند. پیش‌نیازِ توقف این روند ایران برباد ده، سازماندهی اقشار و طبقات گوناگون مردم در احزاب و تشکل‌های مدافع حقوقشان و اتحاد این تشکل‌ها برای دستیابی به عاجل‌ترین و مهمترین نیازهای مرحله کنونی مبارزات مردمی است.
به باور ما نیازهای این مرحله ا زتحولات میهنمان عبارت‌اند از:
آزادی بی قیدوشرط همه زندانیان ومحصوران سیاسی وعقیدتی، فعالان صنفی و سندیکایی، کنشگران محیط زیست و… و پایان دادن به خشونت‌ورزی، وحشت‌آفرینی، بازداشت و زندانی‌کردن، شکنجه و اعدام منتقدان، مخالفان، معترضان، دگراندیشان و دادخواهان، از جمله دادخواهان خاوران
مهار گرانی و تورم وافزایش دستمزد کارگران و زحمتکشان،بازنشستگان، معلمان، پرستاران و…به اندازه یک زندگی انسانی و شرافتمندانه
مبارزه قاطع با فساد و رانت خواریو ریشه کنی آن، به ویژه درسطوح بالای حکومت
برکناری دین پیشگان از مسئولیت‌های دولتی و حکومتی وحذف بودجه دولتی نهادهای مذهبی و تبلیغی و…
توقف خصوصی‌سازی نهادهای عمومی و دولتی و صنایع فولاد و پتروشیمی و پایان دادن به غارت ثروت ملی و برچیدن مؤسسات اعتباری و بانک‌های خصوصی و…
مالیات ستانی افزایشی از ثروت و درآمد و دریافت مالیات از نهادهای اقتصادی وابسته به قدرت و حکومت، مانند بنیادها و ستادها و…
کوتاه کردن دست نیروهای مسلح از نهادهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و… و سپردن این نهادها به دولت برآمده از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه و بازگشت نیروهای مسلح به وظیفه اصلی‌شان، یعنی حفظ استقلال میهن و دفاع از مرزهای کشور در برابر دشمن بیگانه
به وظیفه انسانی و ملی خود عمل کنیم وبرای ایران، متحد شویم!
گروه آذرنگ – بهمن ۱۴۰۳
یک پاسخ
برای تامین آینده ای مقبول وجود یک چپ متحد و با برنامه روشن اظطراری است.