جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳

جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳

بیانیه جمعی: ضرورت مذاکره جامع و مستقیم با امریکا و تغییر رویکرد دخالت نظامی در قبال مخاصمه اسرائیل و فلسطین

 هشدار!

در صورت عدم تغییر راهبردی سیاست خارجی، کشور ما لطمات جبران ناپذیر خواهد دید

رویدادهای چندماه گذشته و به ویژه سقوط برق آسای حکومت فاسد و مستبد بشار اسد و ضربه خوردن حزب الله، توازن بین قدرت های منطقه را بهم زده و چهره خاورمیانه را دگرگون کرده است. در فرصت زمانی کوتاه، جمهوری اسلامی به عنوان یکی از بازیگران منطقه، ضربه سنگین خورد، نفوذ سابق خود را از دست داد و در موقعیت ضعیف تر و آسیب پذیرتر نسبت به چند دهه گذشته در منطقه قرار گرفت.  

جمهوری اسلامی به قیمت تشدید بحران اقتصاد ایران و تحمیل فلاکت بر زندگی و معیشت مردم، برای شکل دهی هلال شیعه و محور مقاومت، سرمایه گذاری سنگین انسانی و مالی کرد. حکومتگران مدعی بودند محور مقاومت به عنوان یکی از مولفه های اصلی استراتژی امنیت ملی، عمق استراتژیک ایران را تا مرزهای اسرائیل پیش برده و  خطر را از خیابان های تهران دور کرده و عظمت دوران صفویه را هم احیا کرده  است. رهبر جمهوری اسلامی، حفظ حکومت بشار اسد و مسلح کردن شبه نظامیان حزب الله را بززگترین دستآورد نظام ولائی به حساب می آورد. اما تجربه نشان داد این سیاست ها، پوشالی بوده و  به جای تولید قدرت و درآمدزائی، هزینه  روی دست کشور ما گذاشته است.  

آرزوی بزرگ ولی فقیه برای شکل دهی و تقویت رهبری شیعی در منطقه خاورمیانه یک شبه فرو ریخت، در پایه اجتماعی حکومت بحران آفرید، شکاف بین اکثریت مردم و حکومت را تعمیق بخشید و  انزجار مردم سوریه از ایرانیان را برای ما باقی گذاشت. با شکست استراتژیک سیاست محورمقاومت حکومت، ده ها میلیارد دلار و آن نیروی عظیم انسانی که صرف این برنامه شد، برباد رفت.   

ترامپ سرکار آمده و پرونده هسته ای ایران برای او از الویت ویژه برخوردار خواهد بود. در کابینه دولت ترامپ چهره های شاخص ضدجمهوری اسلامی حضور دارند. شواهد حاکی از آن است که مذاکره، فشار حداکثری و حمله نظامی به سایت های هسته ای ایران و ترکیب هائی از آن ها روی میز ترامپ قرار دارد. ریچارد نفیو، معمار اصلی تحریم ها علیه ایران می گوید: دولت ترامپ باید در قبال ایران فرصتی کوتاه برای مذاکرات فراهم کند، اما همزمان باید آماده باشد تا اگر دیپلماسی به نتیجه نرسید، از گزینه‌های نظامی استفاده کند.

کشورهای اروپائی از شروع جنگ اکراین مواضع تندی نسبت به جمهوری اسلامی دارند. مکرون اخیرأ اعلام کرد که “ایران چالش استراتژیک و امنیتی اصلی برای فرانسه، اروپا و کل منطقه و فراتر از آن است.” اتحادیه اروپا، همکاری های نظامی جمهوری اسلامی و روسیه را تهدید ژئوپلتیکی به حساب می آورد. نامه اخیر تروئیکای اروپا به شورای امنیت سازمان ملل متحد در راستای فعال‌‌سازی مکانیسم ماشه است.

به این ترتیب مواضع امریکا و اروپا این بار در قبال جمهوری اسلامی به یکدیگر نزدیک تر شده است. این نزدیکی،  جمهوری اسلامی را در وضعیت تازه ای قرار داده و می تواند کشور ما را به آستانه تشدید تحریم های اقتصادی، جتی درگیری نظامی بکشاند. نتانیاهو بعد از کشتار ده ها هزار فلسطینی و لبنانی و ضربه زدن به نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی، به ترامپ فشار می آورد که از حمله نظامی به مراکز هسته ای، پایگاه های نظامی و تاسیسات زیربنائی ایران پشتیبانی کند.

جمهوری اسلامی با وجود این خطرات و انباشت بحران ها، ناترازی ها، نارضایتی ها و اعتراضات گسترده گروه های مختلف اجتماعی، ریزش در بدنه حکومت و گسترش بی اعتمادی نسبت به راس قدرت به ویژه ولی فقیه که در ضعیف ترین موقعیت خود قرار گرفته است، تا کنون حاضر به پذیرش شکست راهبرد محور مقاومت در منطقه و سرکوب  در داخل نشده است و هم چنان بر تداوم سیاست ویرانگر محور مقاومت و ترمیم و احیای آن پای می فشارد. در داخل کشور هم از ترش شعله ور شدن اعتراضات بر ابعاد سرکوب و صدور حکم اعدام می افزاید.  

باید تکرار کنیم که کشور ما در وضعیت خطیری قرار دارد. ماه های پیش رو احتمالأ ماه های سرنوشت ساز خواهد بود. تحریم اقتصادی اکثریت مردم کشور ما را فقیرتر و بی رمق تر کرده است. حمله نظامی هم پیآمدهای ویرانگر خواهد داشت. برای پایان دادن به تحریم های اقتصادی، رفع خظر حمله نظامی و جنگ، برای مانع شدن از تحمیل هزینه های جبران ناپذیر بر زیرساخت های کشور، لازم است که  تغییرات اساسی و راهبردی در حوزه سیاست خارجی و به ویژه سیاست منطقه ای صورت گیرد. ما امضاکنندگان این بیانیه، که بر ضرورت تغییرات اساسی ساختار سیاسی و گذار از جمهوری اسلامی به نظام سیاسی جمهوری مبتنی بر آزادی، عدالت اجتماعی و دموکراسی در کشور تاکید داریم، در این لحظات حساس تاریخی وظیفه میهنی و درنگ ناپذیر خود می دانیم که هشدار دهیم در صورت عدم تغییر راهبردی سیاست خارجی، که اهم موارد آن در زیر برشمرده شده است، کشور ما لطمات جبران ناپذیر خواهد دید:  

۱. مذاکره جامع و مستقیم با دولت دونالد ترامپ برای برطرف کردن تهدیدها و رفع تحریم های اقتصادی، پایان دادن به دشمنی ها و برقراری مناسبات عادی بین دو کشور.

۲. توافق با غرب برسر پروژه هسته ای با پذیرش راستی‌آزمایی، همکاری همه جانبه با آژانس بین المللی انرژی هسته ای و جلب اطمینان جامعه جهانی.

۳. اعلام رسمی پذیرش “راه حل دو دولت” فلسطین و اسرائیل، حمایت از قطعنامه های سازمان ملل در این زمینه و پایان دادن به سیاست ها و شعارهای نابودی اسرائیل و تلاش برای پیشبرد سیاست های هماهنگ با سایر کشورهای منطقه در مسائل منطقه

۴. پایان دادن به راهبرد هلال شیعه، محور مقاومت، سازماندهی نیروهای شبه نظامی شیعه و جنگ های نیابتی و پذیرش اف.آ.تی.اف. خاتمه دادن به حاکمیت میدان بر دیپلماسی و سلطه سپاه بر سیاست خارجی از جمله سیاست منطقه ای. بسط دیپلماسی عمومی و فرهنگی، از راه توسعه توریسم، تجارت، همکاری های زیست محیطی، مبادلات دانشگاهی، مسابقات ورزشی……

۵. مبنا قرار دادن منافع ملی و نیازهای توسعه همه جانبه و پایدار کشور به جای هویت گرائی شیعی، فراهم آوردن بستر مساعد برای تعامل با جامعه جهانی و بهره‌گیری از فرصت ها و امکانات برای بسط همکاری ها و مبادلات اقتصادی

۶. بی‌طرف ماندن در جبهه‌بندی‌های جهانی و اتخاد سیاست متوازن نسبت به غرب و شرق به جای سیاست یک طرفه “نگاه به شرق”. اعلام بی طرفی و عدم مداخله از جمله ارسال سلاح در جنگ اکراین و تلاش برای پایان دادن به آن از راه های دیپلماسی.

۷. گسترش مناسبات دوستانه و اشتراک مساعی با همسایگان و کشورهای منطقه، پیشبرد سیاست تنش زدائی. مشارکت در تلاش ها برای رسیدن به یک پیمان صلح فراگیر بین اسرائیل و کشورهای منطقه برای پایان دادن به خصومت دیرین میان اسرائیل و فلسطین.

ادعای مخالفین مذاکره میان ایران و امریکا در هر دو کشور که هیچ راهی جز حمله نظامی به ایران، منافع امریکا، اسرائیل و منافع ملی کشور ما را تضمین نمی کند، چه از طرف حکومتگران مطرح شود و یا از جانب برخی محافل و موسسات ایرانی یا غیر ایرانی، تصوراتی خیال پردازانه، ضدایرانی و جنگ طلبانه است. هرگاه سیاست هائی که ما امضاکنندگان این بیانیه بر آن ها تاکید داریم، اجرا شود، هیچ عقل سلیمی حکم نمی کند که گویا حمله نظامی و جنگ، یگانه راه تضمین منافع ایالات متحده امریکا و متحدان آن در منطقه و تامین منافع ملی ما است. اگر این سیاست ها اجرا نشود مشخص خواهد شد که بدون تغییرات بنیادی در سیاست داخلی، تغییر راهبردی و نه تاکتیکی سیاست خارجی، امکان پذیر نخواهد بود. لازم است تغییر راهبردی در سیاست خارجی و حفظ منافع ملی به تغییرات در سیاست داخلی همراه شود.   

به گمان ما امضا کنندگان بیانیه، زمان تصمیم گیری های سخت و اساسی است تا خطراتی که بر کشور ما و زندگی مردم سایه انداخته، برطرف شود. اولین گام، گشودن راه مذاکره جامع و مستقیم با دولت ترامپ و تغییر بنیادین رویکرد دخالت نظامی در قبال منازعه اسرائیل و فلسطین است. صلح و پایان دادن به دشمنی ها، خواست و نیاز مردم منطقه است.

امضاکنندگان:

احمد علوی

احمد نجاتی

اسماعیل زرگریان

اسماعیل صفرزاده

اشرف میرهاشمی

اشکبوس طالبی

امید اقدمی

ایرج نیری

آلان توفیقی

بهرام امامی

بهروز خلیق

بهزاد کریمی

توران همتی

حجت نارنجی

حسن زهتاب

حسن گلشاهی

حسین بهبودی

رحمان لیوانی

رزا روزبهان

رضا علیجانی

رضا قریشی

رضا معصومی

زهرا قضات

ساسان سلیمانی

سهیلا گلشاهی

سیانک سلطانی

عبدالعلی بازرگان

عفت ماهباز

علی ایزدی

علی پرسان

فریدون صارمی

کاظم علمداری

کورش پارسا

محمد پوردوائی

محمود اولیائی فر

محمود علیزاده

محمود میرمالک ثانی

مزدک لیماکشی

معصومه شاپوری

منصوره شجاعی

مهدی ابراهیم ژاده

مهدی جامی

مهدی فتاپور

مهدی نوربخش

هادی زمانی

هژیر عطاری

الهه امیرانتظام

یدی قربانی

یوسف محمدی

برچسب ها

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

متاسفانه برخی از کاربران محترم به جای ابراز نظر در مورد مطالب منتشره، اقدام به نوشتن کامنت های بسيار طولانی و مقالات جداگانه در پای مطالب ديگران می کنند و اين امکان را در اختيار تشريح و ترويج نطرات حزبی و سازمانی خود کرده اند. ما نه قادر هستيم اين نظرات و مقالات طولانی را بررسی کنيم و نه با چنين روش نظرنويسی موافقيم. اخبار روز امکان انتشار مقالات را در بخش های مختلف خود باز نگاه داشته است و چنين مقالاتی چنان کاربران مايل باشند می توانند در اين قسمت ها منتشر شوند. کامنت هایی که طول آن ها از شش خط در صفحه ی نمايش اخبار روز بيشتر شود، از اين پس منتشر نخواهد شد. تقسيم يک مقاله و ارسال آن در چند کامنت جداگانه هم منتشر نخواهد شد.

3 پاسخ

  1. با طرح این مسائل در میزهای مذاکره موافقم، اما معتقدم که مشارکت زنان ایران در این برهه تاریخی باید به‌طور قطعی و غیرقابل‌چشم‌پوشی در اولویت قرار گیرد. مردم ایران، زنان را در صف اول مبارزات دیده‌اند و حضور فعال زنان، چه در خارج از کشور و چه زنان در ایران، تنها مسیری است که می‌تواند تداوم «زن، زندگی، آزادی» را تضمین کند. در چنین لحظه‌ای، نباید هیچ‌گونه تردیدی در درخواست حضور زنان در میز مذاکرات وجود داشته باشد.

  2. دلواپسان میهن یا دست بوسان ترامپ فاشیست؟ ! کدام یک؟ واقعا کدامیک؟ سرانجام سجده در درگاه امام خمینی و ادای ضد امپریالیسم در آوردن تا دست بوسی امپریالیست ها، فاصله زیادی پیموده ابد! نه؟ واقعا اگر کفش آهنی هم به پا داشتید باید به آهن پاره تبیل شده است. آخر این همه گوه و جنگل و اقیانوس … پای تان سیخونک نه زده است؟

    چهره تان را در این آینه نگاه کنید:

    « نباید تصور کرد که تمام نمایندگان دموکراسی، دکاندار و یا مفتون دکانداران هستند، اینان از نظر معلومات و موقعیت فردی خویش می توانند زمین تا آسمان با آنها تفاوت داشته باشند، عاملی که آنها را به نمایندگان خرده بورژوا مبدل میسازد این است که مغز آنها نمی تواند از حدی که خرده بورژوا در زندگی خود قادر به گذشتن از آن نیست؛ فرا تر رود و بدین جهت در زمینۀ تئوریک بهمان مسائل و همان راه هائی می رسند که خرده بورژوا بحکم منافع مادی و موقعیت اجتماعی خود در زمینۀ پراتیک به آن می رسند. » (کارل مارکس ۱۸ برومر ص ۵۰. و در جای دیگری او می نویسد:
    « خرده بورژوا، در یک جامعه پیشرفته و بر اثر جبر وضع خود از یک سو، سوسیالیست و از سوی دیگر اقتصاد دادن می شود. به این معنی که او از عظمت بورژوازی بزرگ خیره شده است و با آلام و مصائب خلق نیز، همدردی می کند. او هم بورژوا و هم خلق است» (کارل مارکس فقر فلسفه ص ۳۲)همان منبع پیشین. سایت کمونیست های انقلابی
    http://k-en.com.161.gppnetwork.com/

  3. بیانیه کامل وجامعی است که بدور از ابهام گویی وتعلقات ایدئولوژیک اسامی امضا کننده نظرات صریح خود را در زمینه توسعه وخروج از باتلاق نظامیگری بیحاصل ودرجازدن و پس روندگی مداوم بیان داشته است ونشانی از بلوغ سیاسی لست که راه را برای تشکیل یک اپوزیسیونمترقی وقابل فهم و مطالبه مردمی فراهم میسازد وقدم بعد چکونگی حصول بان از طریق ایجاد تشکیلات مناسب خواهد بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *