پرسش: چگونه به یک فعال سیاسی تبدیل شدید؟
نجوا الطویل: وقتی ۱۴ساله بودم، در نخستین تظاهرات علیه رژیم حافظ اسد در شهر شاهبا در استان السویدا شرکت کردم. از همان زمان، فعالیت اجتماعی‌ام تا انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱ ادامه داشت؛ انقلابی که روزنهٔ امیدی بود و همهٔ کسانی را که آزادی و کرامت می‌خواستند به فریاد و مبارزه برای کنارزدن این رژیم مستبد برانگیخت. من به‌عنوان زنی دروزی از سوریه، برای همهٔ زنان ـ صرف نظر از خاستگاه، فرهنگ یا مذهب ـ مبارزه می‌کنم و رؤیایم سوریه‌ای است که حقوق بشر همهٔ گروه‌ها و خصوصاً زنان را تضمین کند.
پرسش: آیا سوریه‌ای با چنین ویژگی‌ها، همراه حضور نیروهای اسلام‌گرا نظیر «ارتش ملی سوریه» (وابسته به ترکیه) یا گروه اسلام‌گرای حیات تحریرالشام اصلاً ممکن است؟
نجوا الطویل: حضور این گروه‌های مسلح تندرو و مذهبی نگران‌کننده است. ما شاهد حملات و خشونت‌های زیادی علیه مخالفانشان بوده‌ایم. این گروه‌ها مرتکب جنایت علیه دیگر جوامع شده و آشکارا مردم را که با دیدگاه‌های افراطی‌شان همراه نیستند، «کافر» می‌خوانند و می‌گویند باید با آن‌ها جنگید. هم‌زمان، نفوذشان پس از سرنگونی اسد کاهش یافته و درگیری‌های داخلی بین‌شان بیشتر شده است. فداکاری‌هایی که نیروهای «نیروهای دمکراتیک سوریه» و مردم در شمال‌شرق سوریه در مقابله با «دولت اسلامی» انجام دادند تا سوریه را از تروریسم حفاظت کنند، فراموش‌ناشدنی است. آنان همچنان با «ارتش ملی سوریه» می‌جنگند که زندگی بسیاری از سوریان، و به‌ویژه زنان، را تهدید می‌کند. می‌ترسیم جست‌وجوی ما برای تبدیل سوریه به کشوری با حقوق شهروندی، آزادی‌ها و کرامتی که در رژیم پیشین از ما سلب شده بود، هنوز به پایان نرسد. نگرانیم که سوریه از دیکتاتوری سیاسی به استبداد دینی تغییر وضع دهد، ولی ما تسلیم نمی‌شویم.
پرسش: نقش زنان در وضعیت سیاسی کنونی چیست؟
نجوا الطویل: صدای زنان سوری در گذر تاریخ ـ از انقلاب ۲۰۱۱ تاکنون ـ اهمیتش را از دست نداده است. آن‌ها در مبارزه با دیکتاتوری و تروریسم عملکردی شایسته داشته‌اند و برای عدالت در حوزهٔ سیاست و جامعه تلاش می‌کنند. با وجود بازداشت‌ها و فشارها، به رسالت خود وفادار مانده‌اند. زنان، زیربنای انقلاب‌ها برای آزادی و کرامت‌اند. در السویدا، زنان در جریان اعتراض‌های ۲۰۲۳ در آرام‌کردن اوضاع نقش داشتند. زنان سوری حاضر نیستند به به حاشیه‌رانده‌شدن خود تن دهند و همچنان در همهٔ روندهای سیاسی، جایگاه شایسته‌شان را می‌خواهند.
پرسش: چگونه با دیگر گروه‌های قومی و مذهبی در سوریه همکاری می‌کنید تا اهداف مشترک محقق شود؟
نجوا الطویل: ما زنان سوری با همهٔ جوامع همکاری می‌کنیم، چون در مبارزهٔ خود برای یک سوریهٔ آزاد، مستقل، دمکراتیک و کثرت‌گرا هم‌پیمان هستیم. هدف ما این است که میان همهٔ مناطق سوریه، فارغ از ترکیب و خاستگاه اهالی آن، پل‌های اعتماد بسازیم. ما برای انسجام اجتماعی و صلح تلاش می‌کنیم؛ خواه از راه دیدار و گفت‌وگو و خواه از طریق شبکه‌سازی در چارچوب فعالیت‌های مدنی، سیاسی و فمینیستی.
پرسش: منظورتان از «سوریهٔ دمکراتیک و کثرت‌گرا» چیست و برای رسیدن به آن چه مراحلی لازم است؟
نجوا الطویل: یعنی همهٔ مردم سوریه ـ فارغ از مذهب، ملیت و فرهنگ ـ اعم از زن، مرد و جوان، باید آزادی و عزت داشته باشند تا اظهار نظر کنند و در ساختن آیندهٔ سوریه مشارکت فعال داشته باشند. این مسئله باید در قالب یک قانون اساسی سکولار و دمکراتیک تحقق پیدا کند که حقوق همه را تضمین کند، بدون آنکه یک گروه، گروه دیگر را حاشیه‌نشین کند. زنان باید شریک واقعی در شکل‌گیری آیندهٔ سوریه باشند تا برابری به‌دست آید. دربارهٔ الگوی خودمدیریتی در شمال و شرق سوریه، من از مشارکت زنان در مدیریت آن استقبال می‌کنم؛ تجربه‌ای تازه و مهم برای سوریه است و دائماً ارزیابی و تکمیل می‌شود. شاید این الگو یا شکلی شبیه آن برای رسیدن به هدف ما مناسب باشد.
پرسش: چه پیامی به دختران جوانی دارید که در داخل یا خارج از سوریه می‌خواهند برای دگرگونی مبارزه کنند؟
نجوا الطویل: می‌خواهم آن‌ها را تشویق کنم با وجود همهٔ دشواری‌ها و چالش‌ها، به مبارزه ادامه دهند و خواسته‌هایشان را پیش ببرند و از تجربه‌های زنان سوری در گذشته درس بگیرند و از خطاهایشان پرهیز کنند. همبستگی، بسیج نیرو و کنش جمعی داشته باشند. تلاش کنند تغییراتی را پیش ببرند که حقوقشان و حفاظت از آن‌ها را به عنوان هم‌سنگران در همهٔ عرصه‌های زندگی تضمین کند. دستاوردهای زنان سوری در سیستمی مردسالار و سرکوبگر با سختی به‌دست آمده؛ با این وجود، با وجود شرایطی دشوار توانسته‌اند پیشرفت چشمگیری داشته باشند.
منبع: روزنامه آلمانی nd – برگردان برای اخبار روز: سینا بهزادی
