تا خبر تلخ فوت رفیق سیروس ماوایی میان دوستان و آشنایان این انسان شریف پیچید، آه از نهاد بسیارانی برخاست، تاثر فراوان بجا گذاشت و تاسف عمیق برانگیخت.
رفیق ماوایی پس از هشتاد سال زیست شرافتنمدانه، سرانجام روز اول بهمن ماه در شهر کلن آلمان بر اثر بیماری جانکاهی که از آن رنج میبرد، چشم بر زندگی بست و خانواده و خیل دوستدارانش را در غم نشاند. سیروس که آرزوی برگشت به ایران هرگز ذهن و جانش را رها نکرد، دور از میهن با زندگی بدرود گفت.
او از همان جوانی در شهر زادگاهش کرمانشاه به مبارزه علیه تبعیضات و بی عدالتیها پیوست و این هدف انسانی را بیشتر در بستر شغل شریف آموزگاری پیش برد. سیروس ماوایی از هواداران جنبش فدائیان خلق بود و در همپیوندی با گروهی از هواداران این جنبش به اتهام مبارزهی سیاسی در محیط فرهنگی توسط ساواک بازداشت و به سه سال زندان محکوم شد. او با احتساب تحمل حبس اضافی تحمیلی نزدیک چهار سال را در زندانهای رژیم شاه گذراند.
سیروس ماوایی رفیقی پایبند به باورهای مردمی و عدالتخواهی، شخصیتی مقاوم در برابر شکنجه گران و زورگوییهای زندانبانان و بسی مهربان با زندانیان بود. انسانی حساس که با دیدن هر نوع تبعیض و کژی برمی آشفت و جانب عدالت و حقیقت را میگرفت. سیروس بعد آزادی از زندان نیز به مبارزهی خود در صفوف اعضای سازمان فدائیان خلق ایران ادامه داد و از طرف این سازمان کاندیدای شهر کرمانشاه برای مجلس تاسیسی قانون اساسی معرفی شد. مجلسی که جمهوری اسلامی آن را با نامیدن به اسم مجلس خبرگان بدل به محل تصویب ولایت فقیه کرد و چماقداران ولایت در این شهر همچون گروه جنایتکار «شیت» علیه دگراندیشان همچون سیروس بسیج شدند تا وی را دستگیر و همانند هرمز گرجی بیانیها به قتل برسانند. سیروس از آن زمان تا مقطع ترک کشور تحت شدیدترین پیگردها بود.
سیروس ماوایی گرچه از اوایل دههی هفتاد شمسی از فعالیت سازمانی فاصله گرفت، اما تا آخرین دم زندگی به آرمانهای شریف و انسانی خود وفادار ماند و فداکارانه بر آنها پای فشرد. درگذشت سیروس غم سنگینی را بر دل همە ی کسانی نشاند که او را میشناختند و برای شخصیت دوست داشتنی سیروس احترام ویژەای قائل بودند.
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران، درگذشت رفیق سیروس ماوایی یار دیرین فدایی خلق و جنبش چپ را به فرزندان دلبندش مانلی، بهروز و ماندانا و یاران گرامیمان مهین ماوایی و حسین مولودی صفا و سایر رفقا، دوستان و بازماندگان سیروس ماوایی عزیز که دل مهربانش همیشه ماوایی برای آنان بود تسلیت میگوید و خود را در غم فقدان سیروس با عزیزان به سوگ نشستهی وی سهیم می داند.
نام و یاد سیروس گرامی میماند.
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران
3 بهمن ماه ۱۴۰۳ برابر با ۲۲ فوریه ۲۰۲۵
یک پاسخ
چرا باید حتى در یابود یک زندگى یک انسان وارونه و خلاف واقعیت صحبت کرد. بقولى آدم و عالم میدانند که تا اردى بهشت ۱۳۵۹ سازمانى بنام فدایان خلق یا جنبش فداییان خلق وجود نداشت تا کسى عضو آن باشد و یا از آن حمایت کنند
آیا رفتار نا پسند و غیر واقعى گفتن روزى و روزگارى خاتمه پیدا میکند؟ کار سیاسى که کار کاسبکارى نیست که مرتب نا درست از شیرین بودن ماست خود حرف زد