جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳

جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳

«دیوید لینچ» کارگردان بی‌همتای سینمای سوررئال در ۷۸ سالگی درگذشت

دیوید لینچ، کارگردان، نویسنده و هنرمند پیشگام آمریکایی، روز پنجشنبه در ۷۸ سالگی درگذشت. او به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نوآوران سینما شناخته می‌شود، و آثارش تأثیری ماندگار بر سینمای جهان برجای گذاشته است.

سبک سینمایی لینچ که اغلب تحت ‌عنوان «سوررئالیسم آمریکایی» توصیف می‌شود، به‌طرزی منحصربه‌فرد مرز میان رویا و واقعیت را درمی‌نوردد. فیلم‌های او با فضاسازی‌های غیرمعمول، روایت‌های پیچیده، و استفاده هوشمندانه از صدا و موسیقی شناخته می‌شوند. او به کشف زوایای تاریک روان انسان و جامعه علاقه داشت، و آثارش اغلب حالتی کابوس‌وار و رازآلود به خود می‌گیرند.

از میان شاهکارهای لینچ، فیلم «سرپاک‌کُن» (۱۹۷۷)، اولین اثر بلند او، جایگاه ویژه‌ای دارد، و به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های تجربی شناخته می‌شود. «مخمل آبی» (۱۹۸۶) نیز با پرداختن به جنبه‌های پنهان و تاریک زندگی شهری، تحسین منتقدان را برانگیخت.

سریال «تویین پیکس» (۱۹۹۰)، که مجموعه‌ای از روایت کارآگاهی، وحشت، و رمز و راز است، مرزهای تولیدات تلویزیونی را درنوردید. از دیگر آثار برجسته لینچ «جاده مالهالند» (۲۰۰۱) است، که یکی از بهترین فیلم‌های قرن ۲۱ لقب گرفته است، و «مرد فیلی» (۱۹۸۰) است که نامزد چند جایزه اسکار شد.

لینچ نه‌تنها فیلمساز بود، بلکه نقاش، عکاس و آهنگسازی توانا نیز به‌شمار می‌رفت. او با ترکیب هنرهای مختلف در آثارش دنیایی خلق کرد که تنها به خودش تعلق داشت. جهان‌های پیچیده و تاریک او اغلب رگه‌هایی از امید، زیبایی، و جستجوی معنا را در خود جای داده‌اند.

میراث لینچ برای سینما فراتر از فیلم‌ها و سریال‌های اوست. او الهام‌بخش نسلی از فیلمسازان و هنرمندان شد که جرئت تجربه‌گری و به چالش کشیدن ساختارهای مرسوم را پیدا کردند. لینچ با خلق جهانی منحصر به‌فرد و غیرقابل‌پیش‌بینی، تأثیری جاودان بر هنر و سینما گذاشت.

برچسب ها

یووال آبرهام: «در حالی که آتش‌افروزان در روستاهای کرانه باختری هر کاری می‌کنند تا مانع آتش‌بس و آزادی گروگان‌ها شوند، ما از مردم دعوت می کنيم فیلمی را تماشا کنند که درباره موجودیت خودمان است و راهی متفاوت برای آشتی و راه‌حل صلح پیشنهاد می‌کند.»
یکی از موضوعات اصلی فیلم «دختربچه»، نمایش فتیش‌ها و به‌ویژه روابط سلطه‌گری و سلطه‌پذیری (D/s) است. این موضوع پیش از این گاهی به صورت مثبت در فیلم‌هایی چون «دوک بورگوندی»، «سگ‌ها شلوار نمی‌پوشند» و«منشی» و گاهی هم به شکل مضر در فیلم‌هایی چون «پنجاه طیف خاکستری» الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌ها بوده است
«هنوز اینجا هستم»، فیلم عمیقاً تکان‌دهنده‌ی والتر سالس از جایی شروع می‌شود که شاید هر فیلمی در ریودوژانیرو می‌گذرد: در ساحل یک سگ ولگرد در بازی والیبال اختلال ایجاد می‌کند.

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

متاسفانه برخی از کاربران محترم به جای ابراز نظر در مورد مطالب منتشره، اقدام به نوشتن کامنت های بسيار طولانی و مقالات جداگانه در پای مطالب ديگران می کنند و اين امکان را در اختيار تشريح و ترويج نطرات حزبی و سازمانی خود کرده اند. ما نه قادر هستيم اين نظرات و مقالات طولانی را بررسی کنيم و نه با چنين روش نظرنويسی موافقيم. اخبار روز امکان انتشار مقالات را در بخش های مختلف خود باز نگاه داشته است و چنين مقالاتی چنان کاربران مايل باشند می توانند در اين قسمت ها منتشر شوند. کامنت هایی که طول آن ها از شش خط در صفحه ی نمايش اخبار روز بيشتر شود، از اين پس منتشر نخواهد شد. تقسيم يک مقاله و ارسال آن در چند کامنت جداگانه هم منتشر نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *