رفیق بهمن زمانی پس از عمری مبارزه در راه آزادی، عدالت و سوسیالیسم درگذشت!
رفیق بهمن زمانی یکی از شخصیتهای نامدار جنبش چپ در آذربایجان، بعد از یک بیماری طولانی در بیمارستانی در تبریز چشم بر جهان فرو بست.
بهمن زادهی قرهداغ بود. در جوانی مانند همدورهایهای روشنفکر و چپ خود، برای خدمت به مردم پیشهی معلمی برگزید و در روستاهای آذربایجان به تدریس پرداخت. آشنایی او با زندگی سخت زحمتکشان روستاهای آذربایجان، سبب افزونی نفرت او از نظام غارتگرانه و عشق به آزادی و عدالت گشت. بهمن از معلمانی بود که با طیف صمد بهرنگی – بهروز دهقانی شناخته میشوند. او با بسیاری از بنیانگذاران چریکهای فدایی خلق ایران در آذربایجان دوستی داشت.
بهمن زمانی سالهایی از عمر خود را در زندانهای رژیم شاه و جمهوری اسلامی گذراند، او برادر بزرگ زندهیاد جبرئیل زمانی بود و فرزند دلاوری مانند «شاهرخ زمانی» پرورد که بعنوان یکی از رهبران جنبش کارگری و بخاطر دفاع از حقوق طبقه کارگر و تلاش برای تشکلیابی آنها زندانی شد و در پنجمین سال از محکومیت یازده ساله خود، در زندان رجایی شهر به دست عمال رژیم کشته شد و قاتلان مرگ او را سکته مغزی نامیدند.
مرگ شاهرخ، تزلزلی در شجاعت و ارادهی بهمن وارد نکرد. اشعاری که او بهمناسبت مرگ فرزند دلیر و مبارز خود سروده است، نشان پایداری و تداوم مبارزه اوست.
روحیه حساس و ذوق شاعرانه، شناخت زبان و فرهنگ مردم و داشتن اندیشههای انسانی، از بهمن شاعری توانا و مردمی ساخته بود. او یکی از شاعران برجسته و تاثیرگذار آذربایجان به شمار میرفت و بسیاری از سرودههایش با نوای عاشقهای آذربایجان همدم و ورد زبان مردم قرهداغ بود. شعر مشهور «آراز – آراز، خان آراز» از سرودههای زندهیاد بهمن زمانی است که توسط عاشقها، جاودانه شده است.
سرودههای رفیق بهمن زمانی، در توصیف زندگی، مبارزه و پایداریهای چریک های فدایی خلق ایران، بخشی از شاهکارهای ادبیات آذربایجان به شمار میآیند. این سرودهها افشاگر جنایات رژیم شاه و الهامبخش بسیاری از مبارزان آن دوران در آذربایجان بود. اکثر اشعاری که او پس از انقلاب ۵۷ سرود، در افشای جنایات رژیم اسلامی هستند که گاه به طنز و گاه به جد سروده شدهاند.
ما ضمن بزرگداشت یاد رفیق مبارز بهمن زمانی، فقدان او را از صمیم قلب به خانوادههای زمانی، نجاتی و پناهی، به همه مبارزان راه آزادی و عدالت، به جامعه ادبی آذربایجان و سرتاسر ایران، به همه دوستان و دوستدارانش تسلیت میگوییم.
بهمن زمانی یولداشین عزیز خاطره سینه عشق اولسون!
امضاها:
احد واحدی، احمدی، اختای زمانی، اردلان یوسفی، اژدر بهنام، اسفندیار جاوید، اسفندیار زمانی، اسماعیل صفرزاده، اشرف میر هاشمی، اصغر حسینقلیزاده، اصغر رستمپور، اصلانی، اکبر جاویدپور، اکبر سوری، امیرحسین بهبودی، ایمان ایمانی، آرش آذرخش، بابک نوجوان، بهروز مطلب زاده، بهزاد کریمی، بهنام نوجوان، پرویز قریشی، پوریا نایب، تابان محمدخانی، جلیل مبشری، جهانبخش ولیان پور، حجت سلطانی، حجت کسرائیان، حسن بابایی، حسن جعفری، حسن رنگی، حسن زهتاب، حسن گلشاهی، حسین انور حقیقی، حسین پوررضا، حمید آصفی، حمید شهبازی، خانم بهجت، خسرو بختیاری، داریوش فریدونی، رحیم قیومی، رزا روزبهان، رسول تیهوئیان، رضا شیرازی، رضا نوری، رضی جعفرزاده، رئوف کعبی، سجاد سلطانی، سوران لطفی، سیامک سلطانی، سیروس مددی، سیفالدین حاتملویی، شعبان محمدی، شقایقافتخار، شمس الله قلی پور، شهریار محمدی، شهین امیری، صادق کارگر، صمد تخمه فروش، صمد دژبان، عباس انور حقیقی، علی فاخری، علی هادی، علیرضایکتا، فخری نوری، فرخ کابلیان، فرمان حضرتی، فروغ اردشیری، فرهاد قره چورلو، فلور جاوید، لاچین مهدی پور، مانی اخوان، مجید عبدالرحیمپور، مجید ناصری، مریم پور تنگستانی، محمد دهقانی، محمد فولادپور، محمد کاظمی، محمد کلن، محمدحسین مرادپور، محمدصادق علی اصغری، محمدعلی حسینی، محمود پارسایی، مرتضی نیکی، مسعود شب افروز، مسعود متولی، مصطفی مصطفایی، معصومه شکرزاده، مقصود کاسبی، ملیحه فرهنگ، منوچهر گلشن، مهدی ابراهیمزاده، مهدی پرویز، مهدیحسینقلیزاده، مهدی فتاپور، مهشیدیاسری، مهین متولی، نادر عصاره، ناهید اردشیری، نسترن بزازی، نوروز امید، وهاب انصاری.
