جمعه ۵ بهمن ۱۴۰۳

جمعه ۵ بهمن ۱۴۰۳

سازمان جهانی بهداشت خواستار توقف حملات به بیمارستان‌ها در غزه شد

تدروس آدهانوم دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، روز دوشنبه ۳۰ دسامبر (۱۰ دی)، خواستار توقف حملات به بیمارستان‌ها در نوار غزه شد.

تدروس آدهانوم دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، روز دوشنبه ۳۰ دسامبر (۱۰ دی)، در پیامی در شبکۀ اجتماعی ایکس، نوشت: «بیمارستان‌ها در غزه بار دیگر به میدان‌ نبرد تبدیل شده‌اند و نظام سلامت در معرض تهدید جدی قرار گرفته است».

وی افزود: «بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه در پی حملۀ اخیر و تخلیۀ اجباری بیماران و کارکنان و بازداشت حسام ابوصفیه رئیس این بیمارستان، از کار افتاده است».

دبیرکل سازمان جهانی بهداشت نسبت به وضعیت حسام ابوصفیه رئیس بیمارستان کمال عدوان ابراز نگرانی کرد و گفت: «محل نگهداری او مشخص نیست؛ ما خواستار آزادی فوری او هستیم».

وی افزود: «بیمارانی که در وضعیت وخیمی قرار داشتند به بیمارستان اندونزیایی در غزه منتقل شده‌اند که این بیمارستان نیز خود از کار افتاده است».

تدروس آدهانوم در ادامه گفت: «سازمان جهانی بهداشت و شرکایش امروز تجهیزات اولیۀ پزشکی و بهداشتی، غذا و آب به بیمارستان اندونزیایی در غزه ارسال کردند و ۱۰ بیمار بحرانی را نیز به بیمارستان الشفا منتقل کردند، اما ۴ بیمار در جریان این انتقال بازداشت شدند».

دبیرکل سازمان بهداشت جهانی تأکید کرد: «ما از اسرائیل می‌خواهیم که نیازها و حقوق مراقبت‌های بهداشتی مردم غزه را رعایت کند.»

وی افزود: «۷ بیمار به همراه ۱۵ نفر از مراقبین و کارکنان بهداشتی در بیمارستان اندونزیایی غزه که به شدت آسیب دیده است و توانایی ارائۀ مراقبت‌های بهداشتی را ندارد، مانده‌اند».

تدروس ادهانوم ادامه داد: «بیمارستان الأهلی و بیمارستان الوفا در غزه نیز با حملاتی مواجه شده و هر دو آسیب دیده‌اند».

دبیرکل سازمان جهانی بهداشت همچنین خواستار برقراری آتش‌بس در غزه شد و تأکید کرد: «ما تکرار می‌کنیم که حملات به بیمارستان‌ها را متوقف کنید. مردم غزه نیاز به دسترسی به خدمات و مراقبت‌های بهداشتی دارند و امدادگران نیاز به دسترسی برای ارائه کمک‌های بهداشتی دارند. آتش‌بس!»

برچسب ها

گزارش مشروح حاضر ابعاد مختلف حمله به بیمارستان کمال عدوان و تأثیر آن بر ساختار بهداشت و درمان غزه را بررسی کرده است. تنها تکه‌ای از پازل بزرگ‌تری که شامل محاصرهٔ اقتصادی، محدودیت‌های شدید ورود کالا و افراد، همبستگی کم‌رنگ جهانی و فقدان تحرک مؤثر دیپلماتیک می‌شود. اومانيته می نويسد پایان این بحران خونین، نیازمند ارادهٔ جمعی قدرت‌های جهانی، فشار گستردهٔ افکار عمومی، و همبستگی بی‌دریغ نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مردم‌نهاد است

اين نوشته را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاريد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *